Films die gebaseerd zijn op een videogame stellen vaak teleur. Hoe zit dat met een film vol spectaculaire racewagens over een jongen die videogames speelt? Dat is Gran Turismo, de film die sinds vandaag in de bioscopen draait. Nissan en Sony nodigde me uit voor de exclusieve première in Amsterdam. Dit vond ik van de film.
Ik geef het eerlijk toe: ik heb de game Gran Turismo nog nooit gespeeld. Nu is een film met raceauto’s altijd wel leuk, dus ik was niet bang voor een saaie avond. Wel vreesde ik dat Gran Turismo vooral een twee uur durende reclamespot zou zijn voor Nissan en Playstation. Dat is gelukkig niet zo. De eerste twee auto’s die je ziet, zijn een Honda NSX en een Ford GT. Naast Nissans is er genoeg leuks te zien.
Echt gebeurd… Of niet
De film Gran Turismo is het verhaal van Jann Mardenborough, een Engelse gamer die ervan droomt een professionele coureur te worden. Al in de trailer word je gebombardeerd met het feit dat het allemaal echt is. Ook tijdens de film wrijven ze het er meermaals in: dit is allemaal werkelijk gebeurd!
Dit moet je echter met een korrel zout nemen. Gran Turismo is geen documentaire. Jann Mardenborough heeft weliswaar vanaf het begin meegeschreven aan het script, maar zijn levensverhaal was slechts inspiratie. De gebeurtenissen in de film zijn min of meer echt gebeurd, maar niet per se in de volgorde waarin ze getoond worden. Dit levert wat wrijving op, omdat de film je zo graag wil laten geloven dat alles waargebeurd is.
Gelukkig is er genoeg wél waar. Een jonge gamer uit een arm gezin speelt uur na uur op zijn Playstation Gran Turismo en droomt van een leven als coureur. Die droom komt uit als hij een wedstrijd van Nissan wint en in de GT Academy komt. Hij schopt het daadwerkelijk tot coureur van Nissan, waarbij hij zelfs het podium haalt van de 24 uur van Le Mans.
Een opwindend en inspirerend verhaal is het zonder meer. Jann wilde echter dat zijn verschrikkelijke ongeluk uit 2015 ook in de film zou komen. Hierbij crashte hij hard op de Nürburgring, met een dode en meerdere gewonden tot gevolg. In de film vormt deze crash een inspiratie voor Janns podiumplek in Le Mans. In werkelijkheid was de crash echter een volle twee jaar ná zijn race in de 24 uur van Le Mans. Zo waargebeurd is het verhaal dus niet.
Hoog tempo
Desondanks is Gran Turismo een leuke film voor autoliefhebbers. Zoals je kunt verwachten van een film gebaseerd op een computerspel is er voldoende actie, met meerdere races en talloze auto’s. Er gebeurt zo veel, dat het lijkt of de film langer duurt dan twee uur. Is het een film over een gamer die coureur wil worden, of over een jongen uit een achterstandsbuurt die zich moet bewijzen tegenover mensen met geld? Gaat het over de steun van een sceptische vader, over een ontluikende liefde of over het overwinnen van een trauma? Ja, is het antwoord. Gran Turismo gaat daar allemaal over.
Dankzij deze bomvolle agenda jakkert de film aardig voort. Helaas mis je hierdoor soms wat. Als je niet weet dat Janns vader professioneel voetballer was, snap je zijn reacties in het begin niet. Ook de races zelf worden zo fragmentarisch getoond dat ze niet te volgen zijn. Jann ligt zes seconden achter, dan vier, en nu rijdt hij pal achter zijn tegenstander en poef, hij is er voorbij. Hoe hij zo snel dichterbij gekomen is, blijft een raadsel.
Eigen stuntman
In de film zien we Jann zelden oefenen. Wel sporten en gamen, maar hij rijdt geen oefenrondjes. Alsof hij elke racewagen op de startlijn voor het eerst echt ziet, en er direct goede resultaten mee haalt. Opvallend genoeg reed de echte Jann Mardenborough in de racewagens voor de film, als stuntman in zijn eigen film. Acteur Archie Madekwe is echter overtuigend genoeg als Jann. De superster van de film, Orlando Bloom, speelt een timide rol. Trainer en cynicus Jack Salter, gespeeld door David Harbour, zorgt op zijn tijd voor een lach en een traan.
Buiten het feit dat Janns carrière begon met het spelen van Gran Turismo zien we weinig van het spel terug in de film. Af en toe zien we een shot dat doet denken aan het spel, maar deze strakke beelden vormen een sterk contrast met de schokkerige beelden van de rest van de film. De gestippelde racelijn, die zo belangrijk blijkt voor het verhaal, zien we alleen in het einde even terugkomen. Het is een gemiste kans dat dit niet de rode draad door de film vormt.
Ondanks al deze kritiekpuntjes is Gran Turismo een goede racefilm. Voor een film waarvan iedereen al weet hoe hij afloopt, is hij ook spannend genoeg. Er is flink uitgepakt met alle auto’s en locaties. Het acteerwerk is overtuigend, al blijven de karakters in dit tempo vrij eendimensionaal. De film is geen eindeloze reclamespot voor Nissan en Playstation. Gelukkig draait de film niet om het computerspel, maar toont Gran Turismo het bijna waargebeurde verhaal van een inspirerende coureur.
