Alfa Romeo, niet alleen een combinatie van de eerste letter in het Griekse alfabet en de mannelijke hoofdrol in de bekendste musical van Shakespeare. Nee, Alfa Romeo staat al meer dan 110 jaar voor sportiviteit en Italiaanse flair. Het merk won het allereerste Formule 1 kampioenschap in 1950 en heeft harten doen smelten met modellen als de Spider en 8C. Racecoureurs Tim Alfa Coronel en Tom Romeo Coronel zijn zelfs vernoemd naar het illustere merk.
Dat de Alfa Romeo Stelvio een behoorlijke geschiedenis meeneemt is een understatement. Dus wat is het resultaat van een SUV die zowel sportief als flamboyant moet zijn en ook nog eens een echte Alfa Romeo?
Sterktes | Zwaktes |
+ Sportief rijgedrag | – Sportief rijgedrag |
+ Materiaalgebruik | – Verwarrende ergonomie |
+ Velgen | – Gedateerd |
Wat is de Alfa Romeo Stelvio?
Allereerst een kleine geschiedenisles. De Alfa Romeo Stelvio is in 2016 gelanceerd als tweede tand op de drietand aanval van Alfa Romeo. Eerst was er de Giulia sedan, vervolgens de hogere Stelvio SUV en toen? Toen hield het helaas op, de Giulia Touring is er nooit van gekomen en we moesten wachten tot 2023 voordat Alfa Romeo weer met een nieuw model kwam, de Tonale. Wederom was er een renaissance van Alfa Romeo halverwege gestopt. Een merk dat iedereen wilt zien slagen, maar nooit echt weet door te breken.
De Stelvio heeft mede daarom enorme verwachtingen met zich meegebracht, die het in 2016 merendeels wist waar te maken. Het mag dan niet de meest sierlijke auto zijn die uit Milaan is komen rollen, maar voor een SUV weet het zeker de aandacht te pakken. Ook op sportief gebied wist het illustere merk eindelijk weer eens mee te doen met de Duitse concurrentie.
Anno 2023 heeft de Stelvio een facelift gekregen, waarmee het gezicht weer meer in lijn is met de Tonale. Wij testen de Alfa Romeo Stelvio Veloce, een vierwielaangedreven versie met 280 pk in Grigio Cesuvio (grijs). Ons testvoertuig heeft een prijs van €91.531, vergelijkbaar met modellen als de BMW X3, Mercedes GLC en Audi Q5
Hoe rijdt het?
Sportiviteit zit in het DNA van Alfa Romeo, daar staat de D namelijk voor. Ik zal het even uitleggen… De Stelvio heeft namelijk drie verschillende rijmodi, die door een draaiknop op de middenconsole te selecteren zijn. A staat voor Advanced Efficiency Mode en dient gebruikt te worden in gladde condities. N staat voor Normal en is de stand die voor 95 procent van de gevallen gebruikt wordt. D staat voor Dynamic en zorgt voor een nerveus gaspedaal en een nog nerveuzer stuurgevoel.
Alfa Romeo lijkt bij zowel de Giulia als de Stelvio gekozen te hebben voor een zo direct mogelijke stuurinrichting. Bij slechts twee keer draaien is er volledig van links naar rechts gedraait. Dit zorgt bij de Giulia ervoor dat de auto soms wat nerveus voelt op lagere snelheid. Bij de Stelvio zorgt het ervoor dat de auto nerveus voelt bij iedere snelheid, in ieder geval bij de eerste keren achter het stuur.
Je raakt er naar verloop van tijd aan gewend, maar de meest minuscule beweging zorgt voor een grotere reactie dan je verwacht. Dit vereist echt gewenning en wanneer je instinctief snel moet reageren kan dit voor ongemak zorgen.
Bij een sportieve lage auto hoeft dit soort stuurgevoel geen probleem te vormen. Maar als de auto hoger over de weg rijdt, dan voelt het net alsof je in een stoel zit met één poot in het midden dat verbonden is aan een kart. De wielen blijven relatief vlak, maar er is een flinke afstand tussen de grond en waar jij zit.
Het gevolg is dat je op je plek gehouden moet worden door de zijdelingse steuning. Dit is zowel een kritiekpunt als een compliment voor de Stelvio. Het chassis geeft je de mogelijkheid om echt een goed potje te kunnen sturen. Dit gaat alleen ten koste van het comfort in alledaags gebruik.
Sterke punten
Als je eenmaal gewend bent aan het scherpe stuurgevoel, valt het op dat het rijcomfort op de snelweg best goed is. Hier worden oneffenheden netjes glad gestreken en is er genoeg power om even snel iemand in te halen. De ervaring van rijcomfort wordt nog beter door de uitstekende Harman Kardon speakers en het materiaalgebruik in het interieur.
Net zoals bij de Giulia kreeg ik ook in de Stelvio een duim omhoog vanwege het ontwerp van de auto. Het maakt mensen blij om er één te zien en dat zal jij ook zijn wanneer je er naartoe loopt. Ondanks de hogere vorm staat er nog steeds een aantrekkelijke auto voor de deur. Je wilt er nogmaals naar kijken als je er van weg loopt, een eigenschap die bijna alle Alfa Romeo’s bezitten.
Het panoramadak geeft lekker veel licht naar binnen. Ondanks een wat kleiner multimediascherm, is het dashboard overzichtelijk, makkelijk te bedienen met een draaiknop en is het interieur een mooie plek om je te bevinden.
Zwakke punten
Het is dan ook jammer dat de stoelen een te grote zijdelingse steun hebben om ervan te genieten. Dit kan per persoon verschillen, maar bij ons zorgt het ervoor dat je de armen niet echt naast je kwijt kunt. Je voelt je gevangen in plaats van ondersteund. Daarnaast lijkt het er bijna op, alsof Alfa Romeo heeft gekozen om alles net wat anders te doen dan je verwacht.
Zo blijft de knipperlichtkolom op dezelfde plek als je het bedient. Dit hoeft geen probleem te zijn, maar het verschil tussen de stand voor drie keer knipperen en blijven knipperen is te klein. Er zitten grote metalen schakelflippers achter het stuur, leuk voor sportief rijden maar vooral koud wanneer ze tegen je vingers rusten, gezien er te weinig ruimte is tussen het stuur en de flippers. De knop voor de elektrische achterklep zit op de armsteun, naast de plek waar je de spiegels afstelt.
Het schuifje op de middenconsole voor de cupholders gaat opvallend zwaar open, maar heeft wel softclose. De climate control is zelfs op 25 graden nog steeds te koud en gaat tot 28 graden. Het stuur reageert niet op wrijving bij Lane Assist, maar op warmte. Dit betekent dat je het mechanisme voor de gek kan houden.
Door één hand in de buurt van het stuur te houden, stuurt de auto uit zichzelf. Als je het stuur echter in het midden vasthoud en beweegt, dan krijg je alsnog een waarschuwing. Het zijn niet de grootste punten, maar bij elkaar opgeteld zorgt het voor een vreemde situatie.
Daarnaast reageert het multimediasysteem niet snel genoeg op commando’s en is er slechts één USB A aansluiting in de middenconsole.
Uitrusting
Ons testmodel in Grigio Cesuvio is voorzien van zeer aantrekkelijke 20-inch klaverblad-velgen. Roodgekleurde remklauwen zorgen voor een beetje kleur en het interieur is bekleed in zwart leer. De Harman Kardon Beautiful Sound Pack (niet onze woorden) is voor €2200 een goede toevoeging, want het geluid is inderdaad beautiful te noemen.
Een elektronisch panoramadak geeft lekker veel licht in het interieur, maar is tegelijkertijd iets verwarrend in bediening. Je kunt het dak openen en dicht doen met een schuifknop bovenin, echter is er nog een extra knop als je het schuifdak slecht op een kier wilt zetten. Waarom dit twee knoppen hoeven te zijn is niet bekend, gezien dit bij andere merken niet het geval is.
De achterklep is elektronisch en is in te stellen om tot verschillende hoogtes te openen. Handig als je in een parkeergarage staat met een laag plafond. Er is Hill Descent control dat in combinatie met het multimediasysteem, laat zien hoe hard je rijdt en wat de hoek precies is. Een start stopsysteem moet ervoor zorgen dat het verbruik niet teveel uit de hand loopt. Wij kwamen op een vebruik van 8.3L/100 kilometer of 1 op 12.
Conclusie Alfa Romeo Stelvio
Dat een echte Alfa Romeo eigenaardigheden moet hebben is een feit. Het is een van de redenen waarom ik er twee heb gehad. Als echte autofan, moet je minstens een keer een Alfa Romeo hebben gehad zei een bekende autopresentator eens op de BBC. Het geeft karakter, zorgt ervoor dat het meer is dan slechts een machine dat doet wat het moet doen. Toch weet ik niet of de Stelvio hier ook onder valt. Ja, er zijn genoeg eigenaardigheden te vinden, maar in dit geval maakt het de auto niet charmanter maar vooral meer verwarrend.
Daarnaast wordt dit niet gecompenseerd door een prettige combinatie van rijcomfort en sportiviteit. Daar weet BMW bijvoorbeeld een betere afstelling te vinden. Ja, de Stelvio is een sportieve SUV, maar is dat echt iets dat je wilt hebben?
De styling is daarentegen precies zoals een Alfa Romeo moet zijn. Ronde sportieve lijnen en een herkenbaar gezicht dat niet geforceerd voelt ondanks dat het een SUV is. Toch is het model alweer 7 jaar oud en een lichte facelift is helaas niet genoeg meer in vergelijking met de Duitse concurrentie.
Het antwoord op de vraag: wat is een echte Alfa Romeo SUV, is daarom enigszins teleurstellend. Ja er zijn goede aspecten, maar de Stelvio lijkt vooral anders te zijn omdat het anders is. Het is daarmee net zoals de Tonale, een SUV die je vooral wilt zien en niet rijden.