De nieuwste Renault Clio is eigenlijk een opfrissing van degene die al een tijdje rondtuft op onze wegen. Maar, de looks, het interieur en ook sommige motoruitvoeringen zijn anders. Onder andere kan je nu kiezen uit een 145pk sterke hybride. Maar, uit ons testweekje blijkt dat je die voor het verbruik niet perse hoeft te verkiezen boven de handgeschakelde, enkel door benzine aangedreven versie.
| Sterke punten | Zwakke punten |
| + Stoelen | – Aandrijflijn |
| + Soft touch dashboard | – Hoofdruimte achter |
| + Rijgedrag | – Scherm |
Wat is de Renault Clio?
Het antwoord op die vraag hoeven wij jullie natuurlijk eigenlijk niet te geven. Al vanaf 1990 rijdt de Clio rond in allerlei verschillende generaties. De nieuwste is eigenlijk precies hetzelfde als alle generaties hiervoor, in de basis althans. Het is een compacte stadsauto die tussen de Megane en de Twingo valt. Een beetje een gek maatje, tussen de Golf en de Polo in, als het ware.
De nieuwe Renault Clio brengt ons een volledig nieuwe snoet die helemaal in lijn is met de nieuwe designtaal van Renault. Het nieuwe logo pronkt ook op de neus, overigens. Vanachter is de nieuwe Clio vooral strakgetrokken en opgefrist, onder andere met transparante achterlichten.
Onze testauto is een Renault Clio 1.6 E-Tech Full Hybrid 145 Esprit Alpine. Dat is bijna een hele regel voor alleen maar de naam van de auto. Dit betekent overigens dat het de krachtigste motoruitvoering en de duurste versie is. De ongeblazen 1.6 viercilinder heeft een vermogen van 94pk die met de hybride aandrijflijn erbij uitkomt op 145pk. De automatische versnellingsbak heeft zes versnellingen en de 0-100 tijd is 9.3 seconden.
Het verbruik van de 145 in vergelijking met de handgeschakelde, alleen benzine uitvoering met 90pk, is niet heel spetterend. Je verbruikt op papier namelijk 1 liter per 100 kilometer minder. In de praktijk rijdt hij een stukje onzuiniger dan op papier, dus eigenlijk is het om het even.
Hoe rijdt hij
De nieuwe Renault Clio is lekker gemakkelijk. De platte sleutel mag lekker in je broekzak blijven terwijl je de startknop indrukt. Het is eigenaardig, want de helft van de tijd hoor je geen motor aanslaan bij het indrukken van de startknop. De hybride aandrijflijn balanceert namelijk de benzinemotor en de elektromotor, als die laatste leeg raakt, slaat de eerste aan.
Dit betekent dat je soms geruisloos wegrijdt en dat een moment later ineens de benzinemotor aanslaat en een pokkeherrie begint te maken als jij voor het stoplicht staat. Daar vinden wij wat van, hierover later meer. De versnellingsbak is vrij ouderwets en langzaam en de motor vrij luidruchtig, dat is jammer.
Bij het sturen, ligt de auto heerlijk op de weg. De vering en de stuurinrichting voelen voorspelbaar en duidelijk aan. Het is precies een goede combinatie tussen sportief en alledaags. We hebben nooit een glibbertje of een glijtje meegemaakt, alles was altijd heerlijk onder controle.
Sterke punten
Een van de sterke punten van de nieuwe Renault Clio zijn de stoelen. Hierbij moeten we wel benoemen dat wij de stoelen hebben die passen bij de optionele Esprit Alpine uitvoering. Dit zijn dus een soort sportstoelen. Ze zitten heerlijk en houden je goed op zijn plaats, zonder daarbij hard of oncomfortabel te worden. Helemaal prettig dus.
Daarnaast vinden wij het heel leuk dat de Renault Clio, in ieder geval in onze uitvoering, een soft touch dashboard heeft. Niet alleen is het een erg welkome en frisse verandering ten opzichte van het oneindige pianolak wat we overal tegen komen, het is ook nog eens een mooie blik naar het verleden. Verschillende Renault modellen hadden in het verleden een soft touch dashboard. Dat het nu terug is, geeft ons gevoelens van nostalgie.
Het laatste positieve punt is ook gelijk een belangrijke. Het rijgedrag van de Renault Clio is precies zoals het hoort te zijn. Eenvoudig, duidelijk en voorspelbaar. Het neigt zelfs een beetje naar sportief. Dit is een erg fijne gewaarwording voor een stadsauto die ook prima op de snelweg kan vertoeven. Perfect voor een dagelijkse auto.
Zwakke punten
Helaas is een groot minpunt, volgens ons, de aandrijflijn van de hybride Clio. De onhandige natuur van het systeem zorgt ervoor dat op willekeurige momenten de benzinemotor aanslaat en hard gaat draaien om de accu op te laden. Dit is een beetje gek als je voor een zebrapad staat te wachten. Daarnaast is de versnellingsbak erg verouderd. Voordat de bak opschakelt ben je soms 2000 toeren verder en het schakelen zelf duurt ook bijna een seconde. Jammer, vooral omdat hij niet eens super zuinig is.
We verwachten niet veel van de achterbank van auto’s met hetzelfde formaat als de Renault Clio, maar bij ons viel het ditmaal echt tegen. Achterin kan je prima je benen kwijt, vooral als de mensen voorin een beetje inschikken. Het is alleen jammer dat je toch echt krap komt te zitten met je hoofd. Ik ben 1,86 meter, dus het valt allemaal nog mee. Kinderen achterin kan overigens perfect.
Een ander ding is het scherm. Dit scherm is niet slecht, maar het is ook zeker niet snel. Sterker nog, soms is het irritant langzaam. Zo langzaam zelfs dat als je iets probeert in te voeren in de navigatie, hij de helft van de letteraanslagen niet registreert. Dat moet echt beter kunnen.
Uitrusting
Aangezien wij in de allerduurste uitvoering reden, hebben we alle opties er bijna standaard bijgekregen. Denk hierbij aan het winkelmandje vol veiligheidssystemen maar ook aan bijvoorbeeld automatische cruise control en dodehoeksensoren. Op ons model is ook het Pack City Premium geschroefd. Hier zit automatisch inparkeren in samen met een 360-graden camera. Dit pakket kost 600 euro extra.
Wij hebben ook het Premium Bose geluidspakket. Hier zitten niet alleen de speakers in, maar ook het navigatiesysteem en het digitale instrumentencluster. Dit kost 500 euro. De duurste optie op ons testmodel is de lakkleur, die kost je 800 euro extra. Het mooie interieur en de gave velgen komen ‘gratis’ bij de Esprit Alpine uitvoering.
Conclusie rijtest Renault Clio
De Renault Clio is een erg goede compacte stadsauto met alle gemakken van dien. Hij rijdt heel soepel en lekker lichtvoetig en de stoelen zitten erg fijn. Daarnaast is de leuke ouderwetse toevoeging van het soft-touch dashboard erg geinig. Achterin is er helaas alleen ruimte voor kinderen en het scherm is niet supersnel. Ook is het de vraag of de hybride echt zuiniger is dan de handgeschakelde benzineversie. Sneller is hij in ieder geval wel, helaas is de bak ook wat ouderwets langzaam.
De Renault Clio is verkrijgbaar vanaf 26,620,- euro. Onze testauto is de duurste en snelste uitvoering, de Esprit Alpine E-Tech Full Hybrid 145, die kost met de hierboven genoemde opties 32.020,01,- euro. Die cent vinden wij heel fijn.
