Toen de Range Rover Velar uitkwam, snapte ik hem niet helemaal. Je had de grote Range Rover, de wat goedkopere Range Rover Sport en daaronder nog de Evoque. Dat leek mij voldoende. Maar, daar moest nog iets tussen in de vorm van een Velar. Nu ik hem heb gereden, snap ik het helemaal. Ik zou ook een Velar willen in plaats van een Sport of een Evoque. Het is precies de middenweg tussen de luxe van de grote Range en de beter te betalen Evoque.
| Sterke punten | Zwakke punten |
| + Comfort op elk terr | – Auto hold oncomfortabel |
| + Kwaliteit | – Aanzicht velgen |
| + Verbruik met accu | – Verbruik zonder accu |
Wat is de Range Rover Velar?
De Range Rover Velar het model wat precies past tussen de kleinere Range Rover Evoque en de duurdere Range Rover Sport. Hij is erg lang en daardoor ruim, maar hij is niet zo hoog als de Sport. Hij is vergelijkbaar in prijs met bijvoorbeeld een X5, al kan je ze beide aardig omhoog krikken met opties en pakketten.
De looks van de Range Rover Velar waren toen hij uitkwam best radicaal. Het algemene langgerekte en platte profiel was iets wat we nog niet eerder hadden gezien van Range Rover. Nu, in het ligt van de nieuwe ontwerptaal van het merk, past de Range Rover Velar perfect in het plaatje. Alle Ranges zijn tegenwoordig heel rond en vertonen nagenoeg geen scherpe randjes. De Velar past dus precies in dat plaatje.
Wij reden een Range Rover Velar 2.0 P400e R-Dynamic HSE. Een hele mond vol. De R-Dynamic HSE staat voor de uitvoering. In dit geval is ons testmodel dus de op een na duurste uitvoering. De duurste is de Autobiography. De motor is de tweeliter benzine viercilinder met PHEV-technologie. Samenwerkend komen de elektrische- en bezinemotoren uit op 404pk. Deze 2.0 is ook verkrijgbaar in Mild Hybrid, dan levert hij 400pk. Daarvoor hoef je het niet te doen. Waarvoor je het wel moet doen is het verbruik. De MHEV doet gemiddeld 1 op 10 terwijl de PHEV met een volle accu makkelijk 1 op 25 rijdt en vaak zelfs volledig elektrisch.
Hoe rijdt de Range Rover Velar?
Door de hoge zit, voelt het alsof je op de weg zit in de Range Rover Velar. Het gevoel is minder extreem dan in de Defender, maar die is natuurlijk ook een stuk minder hoog. Het zich is, ondanks de grootte van de auto, goed. Sturen gaan ontzettend gemakkelijk en het remmen gaat, na het wennen aan het gewicht, voorspoedig.
De tweeliter is stil en gemoedelijk. Samenwerkend met de versnellingsbak die ontzettend soepel is, zorgen zij voor een naadloze rijervaring. Ook het wisselen tussen elektriciteit en benzine gaat moeiteloos en zonder merkbare schokken. De Range Rover Velar is best vlot, zo voelt het alleen niet. Hij rijdt elegant en statig. Bij vol gas moet alles eerst even goed nadenken voordat er wat gebeurt, maar als het dan gebeurt, gebeurt er ook echt wat. De bak schakelt wat verzetten terug en de tweeliter gaat ouderwets schreeuwen.
Het rijgedrag van de Range Rover Velar is uitmuntend. Hier komen we later nog uitgebreider op terug. Maar we kunnen nu alvast melden dat geen enkele plek te veel is voor de vering van de Velar. Hij is groot, lang, zwaar en snel, maar hij rijdt ontzettend makkelijk. Op geen enkel moment zijn wij het vertrouwen in de Range Rover Velar verloren.
Sterke punten
Ik zei net als dat ik zou terugkomen op het rijgedrag van de Range Rover Velar. Dat doe ik nu. Het geheim van de Velar is niet alleen de vering, maar ook de werkelijk gigantische wielen onder de auto. Nog één maatje omhoog en je schroeft ze zo onder een Scania. De velgen op ons testmodel zijn de 21-Inch hoepels. Maar, met deze bandenmaat eronder lijken het wel 18-inchjes. Dit zorgt er samen met de luchtvering voor dat je op elk terrein een enorm comfortabele maar ook capabele auto bestuurd. Het ziet er misschien een klein beetje knullig uit, die velgjes (nooit gedacht dat ik dit zou zeggen over 21-inch velgen), maar het zorgt er wel voor dat je stoepjes, bergketens en kleinere auto’s kan meepakken zonder enige problematiek. Probeer dat maar eens met je X5.
Het volgende punt lijkt misschien op het ingooien van een open deur, maar dat is het niet. De kwaliteit van de Range Rover Velar is goed, erg goed. Ja, er is pianolak en ja, dat vinden wij goedkoop ogen. Maar, dat is dan ook het enige. Het interieur van de Range Rover Velar is erg simplistisch, maar alles wat je aanraakt schreeuw kwaliteit. Alles voelt solide, stevig en duur. Het (nep)leer is zacht, de plastics voelen niet goedkoop en de knoppen en het scherm zijn responsief en faalden nooit. Echt jammer van de pianolak.
Tegenwoordig hebben veel auto’s een PHEV variant. De meesten werken goed, sommigen werken perfect en een aantal werkt voor geen meter. Meestal zijn de grote auto’s de dupe van een minder goed werkend systeem, simpelweg door het enorme gewicht. De Range Rover Velar is natuurlijk geen lichtgewicht, maar het systeem valt ons zeker niet tegen. Bij een volle accu kan je volgens de folder 62km elektrisch rijden, in het echt is dat ongeveer 40 a 50km. Dit is niet gek. Daarnaast kan je ook echt aardig blazen op alleen elektriciteit. Vlot optrekken en op de snelweg rijden is bijvoorbeeld geen probleem.
Zwakke punten
Stel je voor: je hebt een Range Rover Velar die perfect rijdt op elke ondergrond. Hij heeft een soepele overgang van elektriciteit naar benzine en ook het schakelen en optrekken gaan zonder slag of stoot. Dan ben je een blij persoon. Je klikt op Auto-Hold, haalt je voet van de rem af en je geniet van de klanken van Beyoncé totdat het stoplicht op groen schiet. Je laat je schoen zachtjes afdalen op het gaspedaal en de auto schiet zo ongecontroleerd naar boven dat zelfs Beyoncé ervan schrikt. De Auto-Hold functie op de Range Rover Velar kan bijna niet soepel en schokloos worden gebruikt. Dat valt erg tegen.
Toch wil ik even benoemen dat de velgen op de Range Rover Velar er een klein beetje knullig uitzien. Ze zijn 21-inch maar het lijkt gewoon zo klein. Ja, het werkt fantastisch en het is ontzettend comfortabel. Toch knaagt er iets. Meer is het ook niet.
Net vertelde ik u positief over het verbruik van de Range Rover Velar als je rijdt met een volle accu. 1 op 25 is eenvoudig mogelijk. Dat is een zeer goed getal in vergelijking met de Mild Hybrid variant die 1 op 10 doet. Maar, de PHEV is natuurlijk zwaarder. Dit betekent dat als de accu leeg is, je een zwaardere auto rijdt dan de MHEV maar dan zonder stroom. Dat zorgt niet per se voor een gunstiger gebruik. Wij kwamen uit op ongeveer 1 op 8. Zo werkt het nou eenmaal, maar het is wel de wrange waarheid.
Uitrusting
Wij reden de Dynamic HSE uitvoering. Op die uitvoering vinden we standaard onder andere de 21-Inch velgen. Ook vinden we LED-koplampen en dagrijverlichting, een glazen panoramadak, drivers-assist functies, een 20-voudige verstelbare voorstoel en zwartleren bekleding. Metallic lakken kosten 1000 euro en ‘premium metallic’ lakken kosten 1942 hele specifieke euro’s.
Het zwarte dak op ons testmodel kost 1118 euro, de geüpgradede 21-inch velgen kosten óók 1118 euro. Privacy glass is van jou voor 549 euro en zwarte exterieurelementen kosten 872 piek. Het zwarte leder in ons testmodel was gratis, dat geldt ook voor de andere kleuren leer.
Als extra’s kan je pakketten bestellen met meer veiligheids- of technologieopties. Die kosten allemaal tussen de 1000 en 2500 euro.
Conclusie rijtest Range Rover Velar
De Range Rover Velar is een goedkopere en toch enorm capabele, comfortabele SUV van Range Rover. Hij is ruim, kwalitatief hoogstaand, rijdt goed en ziet er nog beter uit. Het verbruik van de PHEV aandrijflijn is bij een volle accu heel goed. Bij een lege accu wat minder. De velgen zijn groot en de banden zijn nog vele malen groter. Dit zorgt voor een ultiem comfortabele rijervaring op elke ondergrond, al doet het de Velar wel een beetje knullig ogen. De auto rijdt soepel, helaas is de Auto-Hold functie dat niet. Verder is het een ontzettend fijne auto.
De Range Rover Velar is in de basisuitvoering op benzine verkrijgbaar vanaf 86.830,- euro (in België vanaf 71.370,- euro). Het testmodel van ons is de op een na duurste uitvoering. Met alle opties erbij komen wij uit op precies ongeveer 108.000,- euro.
Alle foto’s in dit artikel zijn gemaakt door Sem Berger
