In 1955 gooit Citroën hoge ogen als het de DS aan het grote publiek voorstelt. De mensen zijn verbijsterd; zo’n extravagant gelijnd model had men nog nooit gezien. De DS was extreem comfortabel en vooruitstrevend. Het was ook de eerste Citroën met het wereldberoemde hydro-pneumatische veersysteem. Na de DS volgden klassiekers als de SM, de GS en de CX. Stuk voor stuk bijzonder gestroomlijnde, comfortabele Grand Routières: luxe en comfortabele sedans voor de hogere middenklasse, en uiteraard voor autorijders met een verfijndere smaak dan de Duitsers met hun gründliche BMW’s en Audi’s. Nu, bijna zeventig jaar na de introductie van de DS, heeft Citroën’s luxemerk DS Automobiles een opvolger in de geest van de oermoeder rondrijden: Een limousine in het E segment, die het moet opnemen tegen de BMW 5 serie en de Mercedes-Benz E klasse. Maak kennis met de DS 9.
| Sterke punten | Zwakke punten |
| + Uitstraling | – Aandrijflijn |
| + Comfort | – Driver Attention System |
| + Ruimte | – Ergonomie |
Wat is de DS9?
Wanneer we de sleutels krijgen, lopen we een rondje om de auto en valt op hoeveel chroom deze auto heeft gekregen. We zien niet veel auto’s rijden die zo hard flikkeren in het zonlicht. Het slanke silhouet heeft wat weg van de Peugeot 508, wat niet gek is want hij staat op hetzelfde platform. Het 20-inch lichtmetaal maakt hem wat agressiever, iets wat niet per se bij de auto past. Wanneer we de auto naderen, glijden de deurgrepen automatisch uit hun holsters, spiegels klappen uit, en in de apart vormgegeven lichtunits zien we de talloze leds oplichten. Dan weten we: dit is iets bijzonders.
De lange, ietwat aflopende motorkap heeft een chromen strip in het midden, uitlopend op de neus met het DS-logo. Het doet direct denken aan klassieke auto-ontwerpen, uit zowel Engeland als Frankrijk. De minuscule knipperlichtjes halverwege de C-stijlen zijn een rechtstreekse verwijzing naar de knipperlichtjes in de oer-DS. In schril contrast staan de ver naar beneden lopende ledstrips over de voorbumper. De grille heeft een patroon van diamanten, de chroom omrande achterlichten met oplichtende schubben lijken bij een juwelier te zijn gemaakt.
Als we instappen, valt als eerste het met lappen wit leer beklede dashboard op. In andere varianten kan dat ook nog in zwart of bordeauxrood, met gecapitonneerde elementen op het dashboard en deurpanelen. Uitspattingen zijn geoorloofd bij DS. Bij ons schuift de bestuurdersstoel automatisch in de juiste positie en kantelt het luxe BRM-klokje automatisch omhoog. De configuratie van onze auto heeft wit met zwart leer, en gecombineerd met talloze sfeerverlichtingsmogelijkheden kun je er een curieus geheel van maken. De charme van deze luxe cockpit is echter buitengewoon hoog. De aluminium knoppenwinkel in de middenconsole is bekend van andere DS-modellen, maar doet kwalitatief en hoogwaardig aan. Dat de raambediening niet in de deur zit maar rechts in het midden, doet ouderwets of zo je wilt, klassiek aan. Midden op het lederen dashboard prijkt een flink infotainmentscherm. We kijken omhoog en zien een hemel bedekt met alcantara.
Hoe rijdt hij?
We drukken de pulserend oplichtende startknop in en gaan rijden. Onze DS is de E-Tense 250, de plug-in hybride variant. De 1.6-liter viercilinder benzinemotor levert 200 pk, de elektromotor van 81 kW met een accucapaciteit van 15,6 kWh realiseert een systeemvermogen van 250 pk. Dat blijkt voldoende motorisering voor de 1814 kg wegende limousine.
Wat direct opvalt is het extreem comfortabele karakter van deze auto. Al zachtjes wiegend zweven we over ’s lands wegen, licht heen en weer deinend bij enige onregelmatigheden, zoals een grote drempel bijvoorbeeld. We rijden dan wel in de rijmodus Comfort, en dan is de DS echt op topniveau. Maar ook op de A2 is de DS in zijn element, een comfortabele snelwegcruiser die je zorgeloos naar het einde van de Route du Soleil glijdt. Wat ook fijn is: het is stil aan boord, heel stil.
We sturen hem enkele bochten in en dat gaat licht en soepel. Hij stuurt echter niet scherp en ook niet echt communicatief naar de bestuurder toe. De 8-traps automaat schakelt over het algemeen goed, maar doet soms wat rommelig aan. Bij versnellen of een onverwachte inhaalmanoeuvre loopt hij wat te stuntelen. De combinatie van brandstofmotor en elektromotor gaat meestal soepel, al voelen we af en toe een schokje bij de overgangen.
De 250 pk met gecombineerde elektrokracht maken een nul-tot-honderdtijd van 8,2 seconden mogelijk. Dat is redelijk snel, maar niet wereldschokkend.
Sterke punten
Niet alleen wij vinden de DS 9 charmant, ook bij voorbijgangers roept hij reacties op. Veel bewonderende blikken, maar ook vaak de vraag: wat is dit voor merk? en, hoe heet deze auto? Het komt waarschijnlijk ook omdat de DS 9 een zeldzame verschijning is op de weg.
De geventileerde stoelen (ook op de achterbank!) met massagefunctie zitten heerlijk. De beenruimte achterin is ongekend. Ook de kofferruimte is met 510 liter ruim voldoende. Op een volle accu reden we ongeveer 60 km puur elektrisch. De rijassistentiesystemen zijn op orde en ontzorgen op de snelweg. Het infotainmentsysteem is niet het nieuwste wat Stellantis te bieden heeft. Wel zijn de menu’s redelijk logisch ingedeeld, maar moet je toch wat tabbladen heen scrollen voordat je bij essentiële functies als de radio of airco bent beland. Het audiosysteem is van Focal en is een geweldige installatie. Zet vooral Edit Piaf aan wanneer je de grens over bent; meer Frans vakantiegevoel zal het er deze zomer niet van komen.
Zwakke punten
Wanneer een auto charmant wordt genoemd, weet je ook wel dat er een andere kant aan het verhaal zit. Ook in dit geval is de DS niet foutloos. Dat past bij deze auto als bij een Frans kasteel, waar je in de ridderzaal ook last hebt van kraakjes of klopgeesten. Ook bij de DS 9 zitten er een paar onnavolgbare bugs in. Wanneer je de auto opstart, krijg je of een Franse tekst met uitleg, of dezelfde in het Nederlands. De melding blijft soms hangen, of gaat weg, of komt weer terug. De massagefunctie maakt een vreemd piepend geluidje bij je linkeroor, en je krijgt tijdens het rijden talloze meldingen van het Driver Attention Monitoring systeem, dat je wel heel irritant bij de les houdt. Bij het minste of geringste staat er ‘Let op alstublieft’, maar waar je dan op moet letten, weet niemand. Ook de ergonomie kan beter, de knop voor de verschillende rijmodi zit erg ver weg geplaatst, net als de fysieke knop voor de airco.
Uitrusting
Zoals al gezegd, de uitvoering van onze DS 9 is de Opera Première en is riant uitgerust. Een greep uit de zaken die op onze testauto zaten: climate control, adaptieve cruise control, night vision, een elektrisch bedienbaar zonnedak met elektrisch windscherm, het Focal audiosysteem, het DS Lounge Seats Pack met geventileerde stoelen en achterbank, inclusief massagefunctie, en park distance control voor en achter met een achteruitrijcamera. En zo kunnen we nog even doorgaan.
Dan de grote olifant in de kamer: wat kost zo’n extravagante keuze? Deze grande beauté is er vanaf minimaal 68.460 euro. De prijs van onze testauto was 79.950 euro. En dat is flink aan de prijs.
Conclusie
We zijn als een blok gevallen voor de DS 9. Dat is niet een geheel objectieve benadering, maar de keuze voor een auto maak je nou eenmaal nooit helemaal rationeel. Voor de auto spreekt dat DS veel werk heeft gemaakt om een zeer luxe, comfortabele en extravagante opvolger van de oer-DS neer te zetten. Dat de uitwerking niet helemaal foutloos is, maakt de auto niet minder interessant. Een ander verhaal is het om bijna tachtigduizend euro neer te leggen voor deze excentrieke Fransman. Aspecten als afschrijving spelen dan zeker een rol. In dit segment is er heel veel concurrentie, en zeker bij de Duitsers aan de andere kant. Daar zijn de auto’s wel foutloos, maar mis je de bakken karakter die deze auto bijzonder maakt.
