Review Polestar 4: mooi, maar heeft Volvo liefde nodig

Met de Polestar 4 zet het jonge elektrische merk een gedurfde stap: geen achterruit, een coupé-SUV-design dat meer weg heeft van een concept car dan van een gezinsauto, gecombineerd met goede EV-prestaties. Is het genoeg om ook het hart van de kritische rijder te winnen? We stapten in voor een uitgebreide test, ook over de Duitse snelweg.

In 2020 introduceerde Polestar de Precept Concept. Vanuit deze conceptcar werd de Polestar 4 ontwikkeld, zo wordt door sommige gesuggereerd. Al vinden wij de aankomende Polestar 5 meer een voortvloeisel uit de Precept Concept. De 4 van Polestar is de evenknie van de Zeekr 001, alleen dan een paar duizend euro duurder. Tja, waarom zou je voor de Polestar kiezen?

De Polestar 4 oogt met z’n lage, gestroomlijnde silhouet en het ontbreken van een conventionele achterruit; futuristisch én eigenzinnig. In plaats van een achterruit zit er een digitale binnenspiegel, gevoed door een camera op het dak. In eerste instantie ziet het eruit als een conceptauto, maar het is keiharde realiteit. Of het fijn is, komen we later op terug.

Je merkt dat Polestar een designgedreven merk is. Alles klopt qua lijnen, materialen en details. De bouwkwaliteit is goed – strakke naden, hoogwaardige afwerking – en ook binnenin oogt het interieur minimalistisch maar verfijnd. Hij verloochend zijn Zweedse afkomst niet. Een knipoog naar broertje Volvo. Het 15,4 inch centrale scherm (draaiend op Android Automotive) is overzichtelijk terwijl sommige zaken ook weer verstopt zitten. De mogelijkheid om de sfeerverlichting aan te passen aan de verschillende planeten in de ruimte is een leuke insteek! Tevens leerzaam, want nu weet je dat Venus gemiddeld 464°C warm is, praktisch even groot is als de aarde en dat één dag daar 5.832 uur duurt. Op het stuurwiel zitten touch pads die verschillende functies toebedeeld kunnen krijgen. Die reageerde net even te langzaam en hadden af en toe een verkeerde functie. Hopelijk kan dit met een software-update of hardware-update (Polestar 2 heeft een nieuwe Snapdragon-chip gekregen) opgelost worden.

Ondanks het coupéprofiel is de Polestar 4 verrassend ruim. Dankzij het ontbreken van een achterruit kon de daklijn verder naar achteren doorgetrokken worden, wat resulteert in opmerkelijk veel hoofd- en beenruimte achterin. De achterpassagiers hebben zelfs een verstelbare rugleuning, een zeldzaamheid in dit segment. De bagageruimte is met 526 liter praktisch, maar niet de grootste in z’n klasse. Vergeet echter niet dat je de bagage gemakkelijk tot bovenaan het plafond kunt opstapelen. Voor je laadkabel heb je ook nog een 15 liter grote frunk voorin. 

Wat wél opvalt: het zicht rondom. De zijdelingse dode hoeken zijn fors en zonder de camera wordt het naar achter kijken vrijwel onmogelijk. De digitale spiegel is scherp en vertrouwd na even wennen, maar het blijft een compromis. Wie veel vertrouwt op ouderwetse spiegels, zal moeten schakelen.

We reden met de Long Range Single Motor (272 pk, achterwielaandrijving). Met een extra elektromotor op de vooras krijgt je meer pk’s, vierwielaandrijving en een beetje minder actieradius vanwege het hogere gewicht en de extra aangedreven wielen. De 272 pk versie zal vermoedelijk op termijn opgevolgd worden door de 340 pk elektromotor die straks in nieuwe Geely modellen (Geely is het moederbedrijf) geplaatst wordt. Niet dat je direct vermogen mist, maar op sommige momenten voelt de ‘4’ sneller aan dan andere keren. 

Dé USP van de P4 is de achterruit, nou ja, het gebrek er van. In plaats van een achterruit zit er een plastic plaat. Het zicht naar achteren wordt verzorgd door de achteruitkijkspiegel die een achterruitscherm is geworden. Het camerabeeld achter de Polestar wordt op het scherm weergegeven. Er is over nagedacht en werkt in principe best goed, maar niet altijd. Het beeld doet je geloven dat auto’s achter je veel dichterbij staan. Bij stoplichten denk je snel dat je aangereden wordt. In het donker heb je meer last om diepte te zien én elke keer als je het knipperlicht aanzet dan schuift het beeld een beetje mee naar links of rechts. Het werkt eerder afleidend dan dat het de bestuurder helpt. Ook heb je met zo’n spiegel achteraf pas door dat als je over je rechterschouder kijkt, je dan ook een beetje door de achterruit kijkt. Dat beeld mis je. En om het relaas af te sluiten, de sfeerverlichting wordt ook met een led strip rondom de plek van de fictieve achterruit geplaatst. Daardoor kijk je snel tegen een blauw vlak (bij thema Aarde) aan. Samenvattend, leuke feature het ‘geen achterruit’ maar praktisch gezien toch liever glas in plaats van plastic.

MAAR! Er zijn zeker ook voordelen. Het glazen panoramadak kan verder naar achteren doorgetrokken worden. Er hoeft toch geen rekening gehouden te worden met het ‘zicht naar achteren’. Hierdoor heb je meer hoofdruimte. Tevens kun je altijd je bagage hoger opstapelen omdat het niet naar voren kan vallen. Wel zit er een klep boven de achterbank om lange spullen naar voren door te steken. Tevens kon de aerodynamica beter in de kofferklep verwerkt worden.

Bovenin het artikel staan de specificaties vanuit de Polestar brochure, onderin het artikel de praktijkdata. Het verbruik van een trip naar Frankfurt hebben we niet genoteerd. Toen verbruikten we 28,2 kWh op 100 kilometer. Daar was onze hoge snelwegsnelheid debet aan.

Hoge snelheden houdt hij sowieso niet van. Voor een eerste ervaring met de Suzuki E-Vitara mochten we ons melden in Frankfurt. Uiteraard werd voor de reis de Polestar 4 ingezet. In Duitsland konden we ook 130+ snelheden uitproberen. Ondanks zijn sportieve uitstraling van 21 inch velgen, 25,5 centimeter brede banden met Milchelin Pilot Sport er onder voelde de 4 zich fijner bij 170 km/u dan bij 200 (op de teller). De vering is te comfortabel om bij topsnelheid strak en vertrouwenwekkend aan te voelen. Het is toch echt meer een fijne snelwegcruiser, dan een snelheidskanon.

De specificaties van de Polestar 4 zijn wel netjes. Erg netjes zelfs als je ze vergelijkt met Europese elektrische auto’s! Maar om nu te zeggen dat hij specificaties heeft die zijn USP zijn? Nee. Je kunt met deze EV oud worden, maar niet pronken met zijn specificaties. Wel met zijn looks! Elke zin kun je afsluiten met “maar hij is zo mooi!”.

De Polestar 4 is een auto die durft. Hij kiest zijn eigen pad, vooral qua design. Waar Polestar vroeger de AMG of M Series uitvoering van Volvo was is het nu een eigen merk, met eigen looks en identiteit die het niet alleen van zijn sportiviteit moet hebben. Het op zichzelf staande automerk heeft een goede positionering, waar velen al voor gevallen zijn. Zie het succes van de Polestar 2. Met de Polestar 3 en 4 is Polestar zich meer richting premium aan het begeven met niet direct het succes van de 2. Wat Polestar nodig heeft is niet alleen een kleine hardware/software update van het infotainment, maar ook een iets lagere topsnelheid (180 km/u) en een goedkoper model, a la Volvo EX30. Laat dat laatste nu iets zijn, wat een kwestie van tijd (± 2jaar) is, de Polestar 7. Tot die tijd vermaken we ons met 2, 3, 4 en aankomende 5 (P5 = groter dan P4). De prachtige tweezits cabrio 6 staat even in de ijskast. De betaalbare 7 zal de exclusieve 6 terecht inhalen. Een beetje meer naar Volvo (af)kijken, zal Polestar alleen maar goed doen.

Aan het einde van onze rijtest stond de software update klaar om te worden geïnstalleerd. Hiermee zouden diverse kleine problemen al opgelost kunnen worden. We hebben het niet kunnen uitproberen en houden deze update tegoed.