Na ongeveer 40.000 kilometer moet je nieuwe banden onder je auto laten zetten, vanwege de slijtage. Dat betekent dus dat het rubber verdwijnt, maar waar gaat dat dan heen? In de nieuwe Euro 7 norm staan duurzaamheidseisen met betrekking tot bandenslijtage, waardoor er hopelijk minder rubberdeeltjes in de natuur terecht komen.
Bandenslijtage
In Europa zijn we met zijn allen schuldig aan 500.000 ton aan microplastics afkomstig uit voertuigbanden. De gemiddelde slijtage per auto komt neer op 120 gram per 1.000 kilometer, ofwel 30 gram per band (driewielers niet meegerekend). Waardoor 78% van alle microplastics in de oceaan afkomstig is van banden. Het synthetische rubber wordt dus ook veel teruggevonden in vissen. Zo komt het via een omweg weer terug op ons bord. Eetsmakelijk! Maar het gaat nog veel verder, want volgens onderzoek van de Universiteit van New Mexico zit er in onze hersenen een plastic lepel. Na onderzoek bij overleden personen kwamen ze tot de conclusie dat we meerdere grammen aan plastics in onze hersenen hebben zitten. Ongetwijfeld dat er een deel te linken is aan de autobanden slijtage.
Oplossing
De bandenslijtage is nog nooit zo hoog geweest als nu. We rijden steeds grotere en voornamelijk zwaardere auto’s, met name door de accupakketten in elektrische auto’s. Vanaf 2027 moeten autofabrikanten in Europa voldoen aan de nieuwe Euro 7 norm. Hierin worden eisen gesteld aan de maximale uitstoot van rubberdeeltjes en remstof van auto’s. Om dat te kunnen bewerkstelligen moeten voornamelijk de bandenfabrikanten innoveren en hun producten optimaliseren voor een zo min mogelijke bandenslijtage. Dit mag echter niet ten koste gaan van de de rijeigenschappen of de remweg vergroten. Daarnaast wordt onderzoek gedaan naar het wegdek. Zo neemt ZOAB (Zeer Open Asfalt Beton) veel rubberdeeltjes op, maar als het wegdek verzadigt is, dan belanden de deeltjes alsnog in de natuur naast de (snel)wegen. Er is dus nog genoeg werk aan de winkel om ook EV’s écht milieuvriendelijk te maken.
