Iedereen is natuurlijk bekend met het zenuwachtig rond de auto lopen met een medewerker van een autoverhuurder in de hoop dat die geen oude schade aanwijst, waardoor je kunt fluiten naar je borgsom. Het Israëlische bedrijf UVeye heeft hier de oplossing voor. Zij hebben een systeem ontwikkeld waarmee een auto gescand wordt. Door middel van deze scan kan gekeken worden wat er allemaal aan de auto mankeert. Hiervoor gebruikt UVeye drie verschillende systemen: Helios, Atlas en Artemis. Hierover later meer.
Slimme scan
Door gebruik van deze systemen wordt de auto van top tot teen onder de loep genomen. Doordat de data die verzameld wordt in de Cloud is opgeslagen en gekoppeld is aan EVeye’s eigen AI leert het systeem iedere scan bij. Door middel van algoritmes bepaalt het systeem uiteindelijk of schade, modificaties of afwijkingen zijn. Mocht het systeem één van deze zaken aantreffen controleert het aan de hand van de database of dit eventueel een gevaar of mechanisch probleem is.
Voor wie?
Verschillende automerken zijn de samenwerking al aangegaan met UVeye. Waaronder Volvo, die UVeye wil inzetten als kwaliteitscontrole, om zo de veiligheid te waarborgen. Iets wat goed past binnen Volvo’s Vision-plannen. Ook Kia ziet de voordelen in, zij geven aan dat ze nu exact aan de klant kunnen laten zien wat er eventueel mis is met de auto. Verschillende BMW-dealers gebruiken het systeem ook al, omdat ze nu een inspectie uit kunnen voeren zonder gebruik te maken van een brug.
Daarnaast is een aankoopkeuring van een (tweedehands) auto nu ook veel sneller en zou dus goedkoper moeten zijn.
Hoe werkt het?
Maar hoe werkt het precies? Zoals eerder aangegeven werkt UVeye met drie verschillende systemen die los van elkaar werken, of juist aan elkaar te koppelen zijn. Voor alle systemen geldt dat de auto niet op een brug hoeft te staan, maar dat de scan rijdend uitgevoerd wordt. Met behulp van hoge resolutie camera’s worden dan foto’s gemaakt. Deze foto’s worden door de systemen geanalyseerd, waar dan uiteindelijk een rapport uit komt rollen. Daarnaast zijn de foto’s ook nog door een monteur zelf te inspecteren. Maar wat doet welk systeem dan precies?
Artemis
Dit is een bandencontrole systeem dat iedere band onder twee verschillende hoeken fotografeert. Hierbij controleert Artemis de zijkant en het loopvlak van de band. De Artemis kan tot een snelheid van 30 kilometer per uur de banden van de auto scannen. Op basis van de scan wordt gekeken of de band nog voldoet aan de gestelde eisen. Daarnaast bestaat de mogelijkheid tot het geven van advies hoe lang de band nog mee kan.
Helios
Met de Helios wordt de onderkant van de auto bekeken. De Helios kan als losse unit op de grond geplaatst worden, waar de auto dan overheen rijdt. Of worden geïntegreerd in de vloer zelf. Ook deze scan kan met maximaal 30 kilometer per uur gedaan worden. Na het maken van de foto’s, ‘bekijkt’ de Helios de beelden 3 seconden. Om daarna een analyse uit te voeren, die binnen 10 seconden afgerond moet zijn. Hierbij wordt er gelet op schade aan frame, het uitlaatsysteem, vloeistof lekkage en vering.
Atlas
Waar de Artemis en Helios met name kijken naar slijtage of kapotte onderdelen maakt de Atlas een scan van de buitenzijde van de auto. Hierbij kijkt het systeem naar alle zaken die een schade zijn, of kunnen wijzen op een verholpen schade. Denk hierbij dus niet enkel aan krassen, deuken of gebarsten lak. De Atlas herkent ook kleurverschillen in lak, wat kan duiden op een gerepareerde schade. In tegenstelling tot de andere twee systemen kan de Atlas met maximaal 15 kilometer per uur de auto scannen.
Voor de consument?
Alle bovengenoemde zaken kunnen uiteraard goed uitpakken voor de consument. APK-keuringen die korter duren dus minder kosten. Inzicht in het scanrapport waardoor je de monteur niet meer op diens blauwe ogen hoeft te geloven wanneer deze aangeeft dat iets echt vervangen dient te worden. Maar ook bij het oppikken van een huurauto kan de scan gemaakt worden, zodat je zeker weet niet met de schade van de vorige huurder opgescheept te worden. Daarnaast bestaat er de mogelijkheid dat het systeem de rapportage opslaat, waardoor er een gedetailleerde geschiedenis van de auto ontstaat. Iets wat handig kan zijn bij koop of verkoop.
Voor de fabrikant?
Toch zitten er ook gevaren aan de UVeye voor de consument. Aangezien UVeye volledig draait op data is het de vraag wie die data beheert en wat er mee gebeurd. Hetzelfde geldt voor de rapportage die uiteindelijk gemaakt wordt. Nu autofabrikanten samenwerken met UVeye bestaat de kans dat zij ook invloed krijgen op de beoordeling die het systeem maakt. Hierdoor kunnen bijvoorbeeld universele onderdelen door het systeem zomaar afgekeurd worden, waardoor je aangewezen bent op onderdelen van de fabrikant zelf, wat vaak een stuk duurder is. Daarnaast bestaat natuurlijk de kans dat een fabrikant aangeeft dat iets versleten is en dit ook als zodanig aan het systeem leert. Terwijl het onderdeel misschien nog wel vele kilometers mee kan. Waardoor de onderhoudsinterval korter en dus frequenter wordt, waardoor je als consument dus duurder uit bent.
Voor de toekomst
Uiteindelijk kunnen we er waarschijnlijk niet meer omheen dat systemen als UVeye een rol gaan spelen in de garage van de toekomst. Waardoor het verstandig is als over bovenstaande zaken goede afspraken worden gemaakt.
