Autoshows zijn vaak plekken waar mensen bijeenkomen om de absolute toppunten van de autowereld te prijzen, eren en bekijken. Shows met Ferarri’s, Lamborghini’s en Bugatti’s bijvoorbeeld of shows met dure klassiekers. Natuurlijk, dat is ontzettend gaaf. Autoliefhebbers links en rechts vinden dat ook bijna allemaal interessant. Maar, met prijskaartjes waar sommige WOZ-waardes jaloers op zijn, is het niet altijd even bereikbaar. Gelukkig is daar in Engeland een oplossing voor bedacht: Festival of the Unexceptional (vanaf nu FOTU). Een autoshow met duizend auto’s die allemaal heel normaal zijn.

Parels van de zwijnen

Goed. Wie van jullie heeft zelf een Opel Astra gehad? Of een Fiat Tempra? Een Clio? Je snapt waar we naartoe willen. Er zijn auto’s die iedereen kent, maar nooit echt gewaardeerd heeft. Auto’s die worden gekocht als auto, gebruikt worden als auto en daarna worden doorverkocht als er weer een nieuw model is.

Maar, die auto’s zijn, mede dankzij die manier van denken, nu juist zo ontzettend leuk. Ik ben op bezoek geweest bij FOTU dit jaar, afgelopen weekend. Wat ik daar zag was een ode aan de dagelijkse auto. Een lofzang voor het normale, een hoera voor het gewone. Niemand bewaart nu een Volkswagen Up!, maar ik kan u verzekeren dat er over 30 jaar eentje op FOTU staat.

Als je rondloopt op een veld, voor een kasteel, met daarop meer dan duizend ongewoon gewone auto’s, vraag je je af hoeveel variatie er nou eigenlijk echt kan zijn. Ontzettend veel, kan ik u vertellen. Tegenwoordig koop je een Renault Captur of je doet het niet. Er is misschien een RS-Line, maar daar houden de keuzes bij op. Vroeger, als je een Renault Megane kocht, kon je kiezen uit een coupé, cabrio, sedan, stationwagen en MPV (de Megane Scenic). Die uitvoering hadden allemaal nog een handje vol speciale uitvoeringen ook. De variatie is werkelijk oneindig.

Deze foto is gemaakt door een van mijn reisgenoten, Plankhond op Instagram.

Wat stond er dan bijvoorbeeld?

Nou, over die Megane gesproken, er stond bijvoorbeeld een basis-uitvoering Megane met witte basislak, zwarte bumpers en wieldoppen. Wie bewaart zoiets? Niemand! Ook stonden er dingen zoals een Fiat Multipla, een Ford Ka en de auto waarmee ik mocht meerijden: een Lancia Zeta. De Zeta is een vak apart. Ooit hadden wat Europese merken een idee om een gezamenlijk platform te maken waarop vier MPV’s werden gebouwd en ook nog wat busjes.

Het Eurovan Plan werd uitgevoerd en zo kregen we de Peugeot 806, Citroën Evasion, Fiat Ulysse en de Lancia Zeta. Deze Zeta was natuurlijk knetterduur in vergelijking met de andere drie. Toch heeft iemand er eentje besteld in het knalrood met zeven Alcantara stoelen erin en een tweeliter turboblok. Dat kan tegenwoordig niet meer (behalve op Festival of the Unexceptional), daarom is het zo gaaf.

Geen enkele Ferarri, geen enkele dure auto, niks moderns. Alles van waarde werd linea recta richting de parkeerplaats voor bezoekers gemanoeuvreerd. Daar stond dus onder andere ook een Bentley Flying Spur uit 2024. Zo gaat dat. Liefde voor het alledaagse. Een aanrader van mij, ga volgend jaar ook!

Linkje naar de Instagram van Plankhond en de maker van de hoofdfoto cars_in_cheshire

Categorieën

0 REACTIES
Reageren

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *