Elektrische auto en caravan kostte me een dakraam

Met je elektrische auto en een 1.500 kg caravan op vakantie naar het buitenland. Moet toch kunnen? Dat dacht ik althans, mijn vrouw had er haar bedenkingen bij… Heeft ze gelijk gekregen of ligt de waarheid ergens in het midden? In dit artikel neem ik je mee in de voorbereidingen én mijn (en haar) ervaringen.

Elektrische autokeuze voor de caravan

Het kunnen trekken van een goede caravan, in dit geval een 1.500 kg zware Hobby de Luxe, wordt steeds bereikbaarder. Auto’s zoals de Hyundai Ioniq 5, Kia EV6 en Volvo C40 / XC40 kunnen al moeiteloos 1.500 tot 1.800 kg trekken. Weet ook dat ze tegenwoordig iets meer dan 40.000 euro kosten, dat is dan wel inclusief aftrek van de SEPP subsidie.

Tip: kies voor een goede caravantrekker wel voor een versie met achterwielaandrijving, dat rijdt net iets fijner. Het basis-ingrediënt voor dit artikel is de Volvo C40 Twin Engine, dus met vierwielaandrijving. Met 408 pk zelfs overgemotoriseerd.

Dan het opladen. Dit hangt samen met de actieradius. Des te groter de actieradius, des te minder er geladen hoeft te worden, maar als de laadsnelheid hoog ligt, dan zijn de laadstops korter. In dat opzicht is het niet gek dat de Hyundai Ioniq 5 in 2022 door de ANWB tot trekauto van het jaar verkozen is. Naast zijn trekgewicht blinkt hij ook uit in zijn laadsnelheid van 230 kW.

Voorbereiding

Om te bepalen waar je moet opladen heb ik gekozen voor de webapplicatie / app van ABRP (A Better Route Planner) naast de Google Maps functionaliteit van de Volvo. Bij ABRP kun je je model én uitvoering elektrische auto invoeren en je verbruik, met in dit geval factor 2 a 2,5, verhogen bij een 1.500 kg caravan. Automatisch rekent hij dan de laadstops voor je uit. Voor real time informatie kun je een bluetooth dongle op de OBD-connectie van je EV koppelen. De Volvo werkt hier echter helaas niet aan mee. We konden geen verbinding met de dongle tot stand brengen.

Via Google Maps kunnen er ook laadstops ingepland worden, met als voordeel dat de accu opgewarmd wordt voor een snellaadbeurt, waardoor je met de maximale 150 kW kunt DC laden. Echter, Google Maps heeft niet alle laadstations op de kaart staan.

Onderweg opladen

Bij een buitenlandse trip valt het pas op hoe dik bezaaid Nederland is met haar ruim 120.000 laadpunten, maar voor de caravan zijn degene met een doorrijmogelijkheid het meest geschikt. Je hoeft dan immers niet je caravan te ontkoppelen.

Het aantal vooraf geplande laadstops voor ons is drie stuks, maar onderweg blijkt al dat de eerste geplande stop van 13 minuten niet te calculeren valt. Het wordt wel Antwerpen, alleen de 13 minuten wordt eerder 31 minuten. Plaspauze, koffie en een broodje zijn daar schuldig aan. Voordeel is ook dat we geen tijd kwijt zijn aan het (ont)koppelen. Het Allego tankstation is voorzien van een paar laadplekken náást het station, maar tevens zijn er een paar ‘oudewetse’ benzinepompen vervangen voor een laadstation. Daardoor kunnen we de combinatie onder de luifel rijden en direct de snellaadkabel aansluiten. Wel proberen we zo ver mogelijk door te rijden zodat er wellicht iemand anders nog achter ons aan het andere laadstation kan opladen. Gezien de ruimte moet hij wel zijn laadpoort in de voorbumper c.q. neus hebben zitten.

Doordat we meer opgeladen hebben dan verwacht moeten we handmatig het accuniveau in de ABRP app aanpassen. Iets wat de C40 automatisch doet. Daarbij worden we door beide systemen verrast door het feit dat we één stop minder nodig hebben. We zullen zien.

De tweede stop is niet zo rooskleurig als de eerste. We worden door ABRP naar een industrieterrein gedirigeerd. Maar een paar honderd meter voordat we op de geplande plek arriveren, verschijnt als een zon op een heldere hemel wederom een Allego bord. Geen grote luifel, geen koffie, zelfs geen wc’s. De aanwezige vieze Dixie’s kunnen we geen wc’s noemen. Maar wél laadstations die ver van elkaar vandaan staan. Hierdoor kon er met gemak achter ons nog een Mercedes-Benz e-Vito van Hello Fresh opgeladen worden.

De derde stop was wel een dingetje. Na de eerste stop waren we blijkbaar op het verkeerde been gezet, want we hadden hem toch nodig. Omdat we de laatste etappe binnendoor reden, dus niet over tolwegen, kwamen we toch in de problemen. Het verbruik ging harder achteruit dan dat de technologie voorspeld had. Dit in combinatie met een route waarop bijna geen snelladers te vinden waren. Via ABRP zochten we snelladers en kwamen uit op een kleine 10 minuten omweg met een 150 kW lader. Dit bleek uiteindelijk een kinderdagverblijf te zijn met een openbare 11 kW AC-lader. Dat waren dus weggegooide kilometers. Niet fijn als je voor de eerste keer met een elektrische auto op vakantie gaat waarbij je eega er kritisch instaat.

De volgende stop lag op de route, maar wel 10 kilometer verderop. Bij een Lidl en McDonalds, dus ideaal voor de kids (6 en 8 jaar). Maar voordat we daar waren kwam er geluid vanaf de achterbank “ik moet plassen”. Ok, 5 kilometer eerder stoppen bij een snellader was ook een optie. Maar des te dichter we die locatie naderde, werd het overduidelijk dat dit geen snellader was. Het was een privéhuis met zelfs geen oplader te zien. Dus toch even doorkachelen naar de Lidl.

Knal bij de Lidl

Ja hoor, Lidl in zicht! Even stoppen vóór het parkeerterrein, met een caravan is het van te voren even goed bekijken hoe we het beste kunnen manoeuvreren op het parkeerterrein en waar we de caravan kunnen parkeren om de EV op te laden. Enigszins teleurgesteld zagen we enkel openbare laadpalen. Maar tja, dat is beter dan niets, voort met de geit. Kaboem! Doordat onze focus op de laadpalen lag, hadden we niet gezien dat we onder een balk van 2,1 meter moesten doorrijden. Voor de auto geen probleem, maar de caravan… deze meet 2,5 meter… De metalen balk gaf geen speling en ramde het dakraam kapot! Drama alom.

Klein geluk bij een ongeluk. Door de consternatie zagen we ineens in de hoek van de Lidl parkeerplaats een 120 kW snellader staan. Dus de caravan ontkoppeld en in de haast enigszins onhandig geparkeerd. Volvo snel aan de snellader, alwaar er echt 120 kW op stond, maar er niet meer ‘druk’ dan 60 kW op de leiding kwam te staan. Maar goed, we waren als een kind zo blij. Kinderen overigens ook, want die mochten vanwege het gebrek aan aandacht van de laatste kilometers een ijsje bij de Mac. Papa en mama natuurlijk ook, vonden ze zelf.

Aldus werd de accu ruimschoots volgeladen om de camping te bereiken. Over de heenreis van ongeveer 400 kilometer hadden we inclusief laadstops 8 uur gedaan.

Terugweg en

In het volgende artikel ga ik in op het opladen op de camping én de terugweg, met een verrassende wending…

Schrijf je in op onze nieuwsbrief en blijf je op de hoogte.