Review Hyundai Ioniq 5N: kNettergek

Stel je voor: een ruime elektrische gezinsauto die met één druk op de knop verandert in een rallymonster. Als je het zo zegt klinkt dat als een televisieserie uit de jaren 80. Toch is dat precies wat de Hyundai Ioniq 5N doet. Hij voelt aan als twee auto’s in één – braaf en praktisch als je wilt, maar met door één druk op de knop volstrekt knettergek als je het spelletje meespeelt.

De Ioniq 5N heeft een aantal N-functies waarin hij zich gedraagt alsof hij een benzine-hothatch is. In deze modus moet je zelf schakelen met de flippers aan het stuur – iets wat technisch gezien helemaal niet hoeft in een EV en ook wel indruist op ons nuchtere Nederlander zijn, maar wat is het verslavend.

Om al dat schakel- en geluidsgeweld voor elkaar te krijgen monteerde Hyundai 10 speakers (acht binnen, twee buiten) om drie verschillende motorgeluiden te produceren, variërend van een rasperige viercilinder tot straaljagergeluid. In combinatie met de N e-shift-functie die een achttraps automaat nabootst, voelt het bizar echt. Je weet dat het niet echt is, maar je betrapt jezelf erop dat je telkens weer vol overgave doorgaat met opschakelen en terugschakelen. Het resultaat? De Ioniq 5N rijdt als een elektrische auto ontworpen door iemand die heimwee heeft naar benzine. Ik kan gewoon niet anders dan toegeven dat het geluid en kunstmatige schakelmomenten de ervaring verrassend leuk maken.

Ik hoor je denken wat kinderachtig: kunstmatige motorgeluidjes uit de speakers en geforceerd schakelen om wat beleving toe te voegen. Maar het gekke is dat het in de praktijk écht werkt. Alsof je in een racespel zit, maar dan in het echt. Ik durf het bijna niet toe te geven, maar Hyundai’s speelse aanpak heeft mij wel gepakt. Wie had gedacht dat “vroom vroom”-geluidjes en denkbeeldige versnellingen zo’n glimlach op je gezicht konden toveren.

Onderhuids is de Ioniq 5N met twee elektromotoren goed voor ruim 650 pk (478 kW) deze bijna 2,2 ton wegende crossover in zo’n 3,4 seconden van 0 naar 100 km/u katapulteert. Dat zijn supercar-cijfers, in een auto die eruitziet als een futuristische gezinswagen. Maar het indrukwekkendste is hoe lichtvoetig hij aanvoelt in bochten. Ja, hij ís zwaar – dat voel je ergens wel – maar dankzij slim afgestelde techniek en de slimme software om de torque vectoring na te bootsen; gedraagt hij zich verrassend genoeg als een hot hatch. De ingenieurs zijn er op de één of andere manier in geslaagd zijn gewicht te verbergen. De Ioniq duikt gretig de bocht in en trekt er hard weer uit zonder te dramatisch over zijn voorwielen weg te glijden. Sterker nog, de auto lijkt kilo’s lichter aan te voelen dan de weegschaal aangeeft; zijn wendbaarheid verloochent die massa volledig.

In de meest speelse instellingen laat de 5N zelfs een klein driftje toe. Er is een speciale driftmodus die de achterste motor meer vrijheid geeft om te zwaaien (op afgesloten terrein uiteraard). Hoewel ook dat best leuk is konden niet op het circuit en dus besloten we dit simpelweg niet te testen. Laten we het er maar op houden dat ook dat nog kan als je dat zou willen.

Ondanks het niet kunnen driften blijft er nog genoeg over. De grip van de 275-mm brede Pirelli’s is enorm, maar als je het opzoekt kun je hem gecontroleerd om z’n as laten kwispelen. Het stuurgevoel is direct en communicatief – je krijgt meer feedback dan in de meeste elektro-auto’s. Kortom, Hyundai’s eerste elektrische N heeft ondanks zijn formaat en gewicht ongelooflijk veel rijplezier en dus niet alleen razendsnel in een rechte lijn, ook in de bochten een eersteklas lolbroek.

Dat dubbele karakter zie je niet alleen in de prestaties, maar ook in het ontwerp. De Ioniq 5N ziet eruit als de reguliere Ioniq 5 – met wat extra spierballen. Hij heeft hetzelfde ruime interieur als het origineel: achterin kunnen volwassenen uitstekend zitten met riante beenruimte dankzij de volledig vlakke vloer. Ook de bagageruimte van 480 liter is praktisch gebleven, al heeft de 5N geen frunk meer vanwege de grotere voorste motor. Het mooie is dat Hyundai bij de overgang naar het N-model niets van de praktische bruikbaarheid heeft opgeofferd – hij is nog steeds een volwaardige vijfzitter met voldoende opbergvakken en alle moderne snufjes aan boord.

De sportstoelen verdienen een speciale vermelding. Het zijn forse kuipstoelen met dikke zijwangen die je in bedwang houden als je de bocht om gaat. Je zou denken dat zulke stoelen oncomfortabel zijn in het dagelijks verkeer, maar niets is minder waar: ze zitten heerlijk en geven juist veel steun in de rug en opzij. Na een uur sturen stap je niet geradbraakt uit – knap, want ze voelen wel echt sportief aan. De zitpositie is iets hoger waardoor je nog steeds een goed overzicht op de weg hebt. Daarmee kun je de Ioniq 5N ook gewoon als gezins-SUV gebruiken zonder concessies. Sterker nog, schakel alle racefratsen uit en de auto rijdt kalm en soepel als een normale Ioniq 5. De adaptieve demping is in Normal modus net comfortabel genoeg om verkeersdrempels en lange snelwegritten moeiteloos te verteren, terwijl hij in Sport juist stevig genoeg wordt om het gewicht in toom te houden bij wat sneller bochtenwerk. Die breed inzetbare afstelling laat zien hoeveel aandacht het N-team aan fine-tunen heeft besteed. Van de rijmodi en stuurreactie tot de remmen en het ‘gaspedaal’, alles voelt goed afgestemd op zowel EV-comfort als racepret. Je hebt belachelijk veel instellingen – zelfs een Ignition-modus om als een opgepepte viercilinder te klinken of een Supersonic-stand voor dat straaljagergeluid – maar elke modus doet precies wat je hoopt.

Is er dan helemaal geen keerzijde aan al dit feestgedruis? Jawel, een kleintje: de actieradius. Hyundai geeft de Ioniq 5N op voor 448 km WLTP, maar iedereen weet dat dit in de praktijk lastig te halen is. In mijn ervaring kom je ondanks het grote 84 kWh accupakket op nét iets boven de 300 km uit. In onze test reden we veel snelweg en ook gewoon op de cruise control en het maximale was 320 km. Niet ongebruikelijk voor een krachtige EV zoals deze, maar wel iets om rekening mee te houden. Die twee elektromotoren vreten nu eenmaal aardig wat stroom. Snelladen gaat gelukkig vliegensvlug dankzij de 800 volt techniek: in 20 minuten heb je weer zo’n 80% vol.

Met de Ioniq 5N heeft Hyundai iets unieks neergezet in EV-land. Waar concurrerende elektrische performance-SUV’s als een Tesla Model Y Performance of de voor ons o zo bekende Ford Mustang Mach-E GT vooral op rechte-lijnsnelheid focussen, draait het bij de 5N om plezier in elke vezel. Dit is geen rationele keuze die je met een spreadsheet maakt; dit is een auto die je met je hart kiest. Je krijgt alle praktische voordelen van een elektrische gezinsauto, plus dat stoute kind in hem dat elk ritje kan omtoveren in een avontuur. Het knappe is dat al die gekkigheid – de motorbrul, de pseudo-versnellingen, driftmode hier, Grin Boost-knop daar – niet aanvoelt als goedkope gimmicks, maar als oprechte toevoegingen aan de rijbeleving. Dit is een elektrische auto die net zo intens betrokken voelt om te rijden als een goede hot hatch op benzine, en dat is iets wat we tot nu toe nauwelijks hebben gezien bij EV’s. En eerlijk is eerlijk: spelen is misschien officieel voor kinderen, maar wie wil er nou écht volwassen worden?