De Maserati Grecale Folgore is geen doorsnee elektrische SUV. Niet qua uiterlijk, niet qua rijgevoel, en al helemaal niet qua uitstraling. Maserati slaat met zijn eerste volledig elektrische SUV een nogal eigenzinnige richting in. Kiezen voor deze Italiaan betekent ook geen futuristisch design, geen overdreven techniekshow, maar wel een elegant en herkenbaar design zoals je dat van een Maserati mag verwachten. Dat maakt de Folgore een bijzonder alternatief in een segment dat steeds feller bevochten wordt.
Foto’s en video Floris Zuidema
| Voordelen | Nadelen |
|---|---|
|
Design en afwerking Prima dagelijks gebruik Veelzijdige rijmodi |
Trage infotainmentsoftware Regeneratief remmen schokkerig Geen frunk beschikbaar |
Emotie
Wat meteen opvalt, is de terughoudendheid in de EV-uitingen. De Folgore lijkt sprekend op de gewone Grecale met verbrandingsmotor. De klassiek ogende grille zit er nog, zij het grotendeels dichtgezet om de stroomlijning te bevorderen. Aan de zijkant de bekende drie sleuven, maar deze zijn dan verlicht. Achter ontbreekt elke hint van uitlaatpijpen. Alleen kenners herkennen de elektrische variant aan zijn koperkleurige accenten en de unieke Rame Folgore-lak, een subtiel iriserende tint tussen koper en grijs. Geen schreeuwerige EV-badge, geen blauwe lijntjes: Maserati mikt hier op discretie en niet op een elektrisch statement.
Techniek
Vanbinnen ademt de auto -hoe kan het ook anders- luxe. Het interieur van onze testauto is een mix van zacht leder en aluminium. In de showroom maakten we ook kennis met Econyl – een gerecycled materiaal zodat je in alle bescheidenheid ook daar een hele duurzame keuze kunt maken. Alles voelt doordacht aan, van het stikwerk tot de vorm van de ventilatieroosters. Nagenoeg alles wat je van een premiummerk als dit mag verwachten. Toch zijn er punten van kritiek. De vier knoppen voor de rijrichting – D, N, R en P – voelen wat goedkoop aan en passen niet helemaal bij de rest. Het infotainmentsysteem oogt weliswaar modern maar werkt nogal traag, met onlogische menu’s. Op dit vlak voelen concurrenten als Audi en BMW intuïtiever aan.
Wel een daily drive
Bij het starten staat de Folgore standaard in de GT-modus. Hoewel de term je anders doet vermoeden rijdt hij dan best stil en ontspannen. De luchtvering absorbeert hobbels, het stuur is licht en precies, en het onderstel houdt het zware geheel van 2.500 kg netjes in balans. De leukste stand is Sport-modus Deze selecteer je met een andere knop op het stuurwiel. De auto zakt iets, en het gaspedaal reageert alerter. De twee elektromotoren leveren samen 410 kW (ruim 550 pk) en 820 Nm koppel waarmee je in 4,1 seconden de 100 kilometer per uur aantikt. De auto is voorzien van flippers achter het stuur. Niet om te schakelen, maar om de remkracht mee te doseren. Ook hier weer een punt van kritiek. De rem-reactie wanneer je het ‘gas’ loslaat is nogal stevig waardoor je lastig soepel kunt rijden. Stap je voor het eerst in een elektrische auto zul je het waarschijnlijk niet eens merken. Er zijn andere merken waarmee de one pedal drive functie stukken soepeler functioneert.
Verrassend veelzijdig
Waar de Folgore zich écht wel in onderscheidt, is zijn veelzijdigheid. Hij voelt zich net zo goed thuis op een verlaten bergweg als op een snelweg of in de stad. In Max Range-modus knijpt hij vermogen en airco af om energie te sparen. In Off-Road-modus gaat de vering omhoog en worden kleine oneffenheden soepeler opgevangen. En wil je gewoon genieten, dan zijn GT en Sport voldoende voor dagelijks gebruik.
De accu heeft een capaciteit van 105 kWh bruto. Netto blijft daar ongeveer 95 kWh van over. De WLTP-actieradius ligt tussen de 426 en 501 kilometer, afhankelijk van uitvoering en wielen. In de praktijk is 400 kilometer haalbaar.
Opladen
Opladen gaat met maximaal 150 kW aan een snellader. Daarmee is de accu in zo’n 30 minuten voor 80 procent gevuld. Niet bijzonder snel in vergelijking met sommige concurrenten, maar nog steeds praktisch bruikbaar. Aan een 22 kW AC-lader – standaard aanwezig – duurt een volle lading ongeveer vijf uur.
Nog steeds Maserati
Het interieur verdient een aparte vermelding. Maserati heeft gekozen voor een traditionele opzet, met klassieke lijnen, maar wel voorzien van moderne technologie. Twee schermen in het midden – boven een groot display voor navigatie en media, onder een kleiner paneel voor klimaatinstellingen – vormen het hart van het infotainmentsysteem. Het digitale instrumentenpaneel is helder en aanpasbaar, de sfeerlichten geven het interieur een warme gloed. Het kenmerkende klokje is nu digitaal, maar oogt klassiek wanneer je dat selecteert. Je kunt er overigens nog veel meer informatie in oproepen zoals actieradius en zelfs een G-krachten meter. Dat laatste hebben we gezien zijn gewicht en het feit dat het nog steeds een SUV is maar niet uitgeprobeerd.
De stoelen zijn elektrisch verstelbaar, verwarmd en geventileerd. In onze testauto waren ze bekleed met zwart/tan leer – een stijlvolle combinatie. De zitpositie is breed instelbaar: hoog voor overzicht, laag voor een sportief gevoel. Achterin zit je als volwassene ruim, mede dankzij de vlakke vloer waar overigens nog steeds een middentunnel in aanwezig is. Ook de kofferbak is met 535 liter royaal bemeten. Een frunk ontbreekt echter – jammer, want de laadkabels slingeren nu door de bagageruimte. Bij zo’n auto zou je meer mogen verwachten.
Mooi alternatief
Wie rond de 110.000 euro wil uitgeven aan een elektrische SUV in dit segment, heeft keuze genoeg. De Audi Q8 e-tron is ruimer. De Porsche Macan EV is technischer. De BMW iX is moderner en efficiënter. Maar geen van deze alternatieven voelt zo uitgesproken als de Maserati. Hier draait het niet alleen om cijfers of specificaties. De Grecale Folgore verkoopt geen technologie, maar emotie. Als daily driver kun je er overigens prima mee uit de voeten.
En dat is precies de kern van deze auto. De Grecale Folgore richt zich niet op de rationele koper die spreadsheets vergelijkt. Hij spreekt mensen aan die een auto zoeken met gevoel. Die het verschil merken tussen een goed gebouwde SUV en een machine die je raakt. Die niet willen opgaan in de massa, maar opvallen zonder te schreeuwen.
Conclusie
De elektrische Maserati is geen compromis, geen overhaaste conversie van een bestaand model, maar een doordachte evolutie met behoud van identiteit. Hij rijdt als een Maserati, ziet eruit als een Maserati en voelt als een Maserati. En dat is in een wereld vol grijze, anonieme EV’s misschien wel zijn grootste kracht.
Dit artikel verscheen als eerste op: evupdate.nl
