Alfa Romeo is een merk dat erg dicht bij mijn hart staat. Mijn eerste auto ooit was een Alfa Romeo 145. Het geluid, de versnellingsbak (die stukging) en zelfs het uit elkaar vallende interieur. Het was geweldig. Een echte Alfa Romeo. Is de nieuwe Alfa Junior Ibrida dat ook?
| Sterke punten | Zwakke punten |
| + Audio systeem | – Verkeersonderbrekingen |
| + versnellingsbak | – Ruimte achterin |
| + ADAS knop | – Plaatsing van de pedalen |
Wat is de Alfa Romeo Junior Ibrida?
Alfa Romeo, opgericht in 1910, heette toen nog gewoon Alfa. Het “Romeo”-gedeelte werd vijf jaar later, tijdens de Eerste Wereldoorlog, toegevoegd na een overname door Nicola Romeo. Overigens een van de vele overnames in de geschiedenis van het bedrijf.
Waarom vertellen we je dit? Omdat bij een dergelijk merk de geschiedenis enorm belangrijk is. Tegenwoordig is de iconische naam uit Milaan in handen van Stellantis. Daar wordt een poging gedaan om het merk weer groot te maken, na een aantal financiële rampen. Wederom iets waar het merk gedurende haar leven veel last van heeft gehad.
Terug naar de Junior, die eigenlijk Milano genoemd had moeten worden. Mocht je dat verhaal niet gehoord hebben, welkom! Wat fijn dat je onder je steen vandaan bent gekomen. De auto zo noemen ging in tegenstrijd met de Italiaanse kaaswet. Dat is natuurlijk een no-go volgens de regering. Dus werd halsoverkop de naam Junior uit de schappen getrokken.
Dat valt dan ook op: nergens op de 4,1 meter lange en 1,7 meter brede auto is ook maar een hint van de modelnaam te herkennen. Wél zijn er welgeteld 21 Alfa Romeo-logo’s te vinden en vier “Mopar”-logo’s. Opvallend is dat de Junior de kleinste auto is van het merk. Wat vooral iets zegt over hoe groot moderne auto’s geworden zijn. De indirecte voorganger is namelijk de Mito, al is dat alleen maar omdat dat voorheen de kleinste Alfa Romeo was.
Binnenin zien we een typisch interieur voor een Stellantis-product. De knoppen komen rechtstreeks uit het distributiecentrum van de grote overkoepelende fabrikant. Net zoals het infotainment, digitale dashboard en nog veel meer. Waar ooit een van de mooiere interieurs van de industrie te vinden was, in sommige gevallen zelfs met Ferrari-leer, is nu nauw verwant aan een Citroën of Peugeot.
Ook de aandrijving is de bekende Stellantis 1.2-liter driecilinder, gekoppeld aan een automatische versnellingsbak en een elektromotor. 136 pk is geen gigantische hoeveelheid, maar dat hoeft ook niet. Het gaat er immers om hoe je het gebruikt. Bovendien heeft het als bijkomend voordeel dat er niet al te veel benzine verbruikt wordt. Opgegeven is 4,9 liter per 100 km, wij reden gemiddeld één liter meer: 5,9 liter per 100 km. Iets waar we verder ook niet over mogen klagen natuurlijk.
Hoe rijdt de Alfa Romeo Junior Ibrida?
Open de deur van de nieuwste telg van Alfa’s aanbod, dan valt het geluid als eerste op. Niet van de motor of wat dan ook. Gewoon van de deur. Die klinkt een beetje alsof er een wijnfles wordt opengemaakt. Dat klinkt misschien als een grap, maar ik daag je uit om een deur van de Alfa Romeo Junior open te trekken en niet te denken aan een kurk die op perfecte wijze zijn fles verlaat.
Start de motor en het klinkt als opvallend veel bombarie voor een 1.2-driecilinder. Dat is dan ook zo. Het geluid komt namelijk door het excellente audiosysteem. Zeker gezien zijn prijsklasse valt ons op hoe verfijnd dat systeem is. Helder geluid, goede bas en geen gekraak of onzuiverheden. Het is dan ook een van de betere punten van de Alfa. Een ander enorm prettig punt van de auto is de gemakkelijke ADAS-snelkoppeling. Midden op het dashboard zit een gemakkelijke knop met een auto-icoontje. Klik daarop en je kan direct hulpsystemen zoals de snelheidsassistent of lane keeping assist uitschakelen. Iets wat we dan ook veelvuldig hebben gedaan.
Behalve de makkelijke ADAS-snelkoppeling zien we ook minder positieve dingen in het interieur. Voornamelijk het plastic, dat ziet er prima uit. Daarentegen voelt het wel wat goedkoop gemonteerd. De armsteun bijvoorbeeld, die ongeveer evenveel laterale beweging heeft als een schommel. Of de houder van het digitale dashboard die je met de minste moeite ook bijzonder veel laat bewegen.
Het gebaande pad
Ondertussen zijn we lekker onderweg, spelen we met het stuur en voelen we de soepele en comfortabele demping. Het sturen is erg licht en, zoals bij zo ongeveer ieder elektrisch stuurbekrachtigingssysteem, is er niet enorm veel feedback. Maar het stuur zelf ligt prettig in de hand en manoeuvreren is natuurlijk een stuk makkelijker met die lichte besturing. Dankzij die vering maakt het ook helemaal niet uit waar je rijdt, soepel is het toch wel.
We schreven al dat het vermogen van 136 pk niet superveel is. De overbrenging ervan is vele malen belangrijker. Het moet dan ook gezegd worden dat de automatische versnellingsbak zijn werk gewoon erg goed doet. Dankzij een klein knopje onder de “pook” getiteld: M. Die staat voor manueel, oftewel handgeschakeld. Zeker in die stand komt het sportieve karakter van de bak goed door. Omhoog schakelen gaat snel en direct, net zoals het gebruik van de schakelflippers. Omlaag schakelen heeft iets meer tijd nodig, maar op zijn eigen manier maakt dat het juist interessanter. Het vereist een zekere mate van anticipatie. Voor de duidelijkheid: het is niet langzaam, gewoon iets langzamer dan de versnellingen omhoog tikken. En dat is bijna altijd het geval.
Zoals bij meerdere auto’s in de Stellantis-groep heeft de Junior Ibrida een rijmodusschakelaar. Het is dan ook dezelfde knop als bij die andere auto’s. In de Alfa Romeo wordt die zoals van ouds de DNA-schakelaar genoemd. Bij het bedienen ervan zal er vast iets gebeuren, maar het enige merkbare dat we voelen is dat in “Dynamic” de elektromotor minder aanwezig is, of dat de verbrandingsmotor minder snel uitgaat, net hoe je het bekijkt natuurlijk. Alle andere aspecten van het autorijden hebben na het bedienen van de knop nagenoeg geen merkbare verandering doorgemaakt.
Vertraging in Frankrijk
Zodra je je telefoon één keer gekoppeld hebt aan de auto, maakt die daarna met kinderlijk gemak verbinding met het apparaat. Houd er wel rekening mee dat de auto ervoor kan kiezen om die verbinding periodiek te onderbreken voor een verkeersbericht. Iets wat je dankzij Google Maps vast ook al wist, maar dat maakt de Alfa Romeo niets uit. Want Google kijkt alleen maar naar het lokale verkeer en waarom zou je dat willen weten als er ook een Belgisch radiovrouwtje door kan komen die je vertelt over de actuele situatie en vertraging bij de grens van Frankrijk. Neem van me aan: als je aan het rijden bent op de ring van Utrecht, is dit niet iets wat je in dank afneemt. Al kan je er met een beetje gevoel voor humor later wel om lachen.
Wanneer je plaatsneemt achter het stuur, zit je gewoon prima. De fijne stoel biedt genoeg ondersteuning en is comfortabel genoeg voor lange ritten. De pedalen aan de andere kant zitten net wat meer naar rechts dan je prettig vindt. Daardoor schuurt je rechtervoet nogal tegen de transmissietunnel. Iets anders dat constant zat te schuren waren mijn knieën tegen de stoel voor me. Ondanks mijn kleine postuur was het niet geheel mogelijk om comfortabel achter mezelf plaats te nemen. Opvallend voor wat toch een vrij grote auto is. Een compromis dat je doet voor je 400 liter bagageruimte, of dat het je waard is, laten we de consument bepalen.
Verwaterd heilig water
Zoals geschreven zitten er 21 Alfa Romeo-logo’s op de Junior. Oftewel, kneiterveel. Over het grote geheel genomen is de Junior gewoon een auto. Comfortabel, krachtig genoeg voor 90% van de gebruikers en met een vanafprijs van €34.000 ook betaalbaar. Het echte probleem begint als je het product probeert te begrijpen als een Alfa Romeo. Zo voelt hij namelijk niet. Dat maakt de vier Mopar-logo’s op de ruiten niet misplaatst.
De Junior staat op het CMP-platform van Stellantis, waar bijvoorbeeld ook auto’s zoals de Jeep Avenger, Opel Mokka en Peugeot 2008 op staan. Dat zorgt ervoor dat de Alfa simpelweg niet speciaal voelt. Het sterkste punt van Alfa Romeo’s van weleer was hun vermogen om je speciaal te laten voelen. Al doet het ons pijn om te zeggen, het is die charme die ontbreekt bij de Junior Ibrida.
Conclusie Alfa Romeo Junior Ibrida
Met slechts enkele opties kwam de testauto die we mee mochten nemen op een mooi, niet-rond bedrag van €36.524. Een van die opties was de kekke kleur die de Junior mocht dragen, genaamd Navigli Blue. Daar betaal je €895 voor, maar het staat de auto wel erg netjes.
Door het delen van een platform komt het Alfa Romeo-imago bij de Junior Ibrida niet al te best tot zijn recht. Een prima auto maakt helaas geen prima Alfa Romeo. Een subtiel maar belangrijk verschil. Als een mooi design genoeg is om je te overtuigen, dan hebben ze een waar verkoopsucces in handen. Als dat gebeurt, kan het legendarische merk wellicht ook terug naar de zielvolle auto’s die ze in het verleden hebben gemaakt. Dat is een hoop die ons op de redactie in elk geval tot in de late uren in gesprek houdt.
