Rijtest: De Toyota C-HR Hybrid ondergaat geslaagde facelift

Introductie en specificaties

De Toyota C-HR (in China: IOZA) is in 2016 gelanceerd en is als model dus niet zo nieuw meer. Echter, de facelift versie is pas recent verkrijgbaar in een tweede generatie hybride uitvoering, met onder andere een krachtige 2.0 benzinemotor, en dat is het model die wij getest hebben.

De eerste indruk en hoe rijdt het?

In deze uitvoering is het een opvallende auto om te zien, zeker gezien het grote aantal grijze leasebakken in zijn (prijs-)categorie. Bij het instappen word je positief verrast door een, op het eerste gezicht, goed uitgeruste auto. Zo valt het vollederen interieur op en het behoorlijk grote Toyota Touch 2 with Go multimedia scherm. Ondanks de volle tank benzine probeerde ik de eerste kilometers volledig elektrisch te rijden, niet in de laatste plaats om een zo hoog mogelijke score op de EV-meter te krijgen. De auto geeft namelijk aan hoeveel % van je rit elektrisch gereden is of wordt. Daarvan gaat zelfs een 6-cilinder verslaafde petrolhead redacteur van hypermilen.

De C-HR rijdt erg goed. De 2.0 motor in combinatie met de elektromotor presteert bovengemiddeld en boven verwachting goed. Toyota adverteert deze auto met trots als een full hybrid. Dit betekent dat, anders dan bij veel andere hybride auto’s, de C-HR in staat is om volledig elektrisch te rijden. De elektromotor ondersteunt dus niet (alleen) de benzinemotor. Bovendien werken de elektro- en benzinemotor constant samen en dat merk je. De C-HR pakt goed op en trekt boven verwachting goed door. Je komt bij normaal tot sportief gebruik nooit vermogen tekort. Een verademing.

Hierbij verbruikt de C-HR overigens weinig brandstof; een verbruik van meer dan 1:20 is gemakkelijk haalbaar. Dat komt onder andere doordat de C-HR tot 115 km/u volledig elektrisch kan rijden. In de praktijk merk je dat dat de benzinemotor ook bij lagere snelheden bijspringt, maar mogelijk dat dit met een meer fluwelen voet anders is. Desalniettemin zijn de full hybrid capaciteiten van de C-HR indrukwekkend en is het in de stad echt leuk en comfortabel om volledig elektrisch te rijden.

Het nieuwe GA-C platform is goed. De auto rijdt strak, op het sportieve af, maar blijft comfortabel. In de bochten helt hij relatief weinig over en stuurt hij strak. Dat laatste leidt er overigens wel toe dat je het stuurgedrag als enigszins zenuwachtig zou kunnen bestempelen.

Sterke punten

Toyota heeft zich met het exterieur van de C-HR duidelijk willen onderscheiden van de massa. Dat is gelukt. De auto heeft een zeer eigen uiterlijk, maar hier geldt wel: hate it or love it. Ten opzichte van het pre-facelift model is de vernieuwde C-HR iets minder hoekig. Zo makkelijk als de auto zich op de foto laat vastleggen, zo goed ziet hij er in het echt ook uit, hier op de NDSM-werf in Amsterdam-Noord. De thuishaven van deze toch wel hippe crossover die zich ongetwijfeld ook richt op de young urban professional. Met op de achtergrond een TUI cruiseschip om ons te herinneren aan de tijd dat we nog met vakantie konden.

Het interieur is, zoals we van Toyota gewend zijn, dik in orde. Ergonomisch klopt het overwegend en de gebruikte materialen zijn van prima kwaliteit. De testauto was een ‘launch edition’ wat betekent dat deze volgehangen is met al het moois dat Toyota bij de C-HR biedt. Een korte (niet-uitputtende) opsomming: 18″ lichtmetalen velgen, een volleder interieur met een een elektrisch verstelbare bestuurdersstoel, 9 JBL speakers, stoelverwarming, instapverlichting, camera’s en ga zo maar door. Zeer fraai is overigens het met leder beklede dashboard. Dit alles maakt overigens wel dat de launch edition ongeveer €4.500 duurder is dan het instapmodel C-HR Hybrid 2.0, maar je krijgt dan dus wel een heel volledige auto en waar voor je extra euro’s. Ook voor de passagiers is het overigens niet behelpen in de C-HR. Achterin zit je boven verwachting goed en heeft een volwassen persoon (1,87m) voldoende (hoofd-)ruimte.

Vanaf het instapmodel (de ‘active’) wordt je qua veiligheidssytemen al behoorlijk in de watten gelegd. Zo krijg je standaard adaptieve cruise control (IACC, waarbij je het adaptieve deel kunt instellen of uitzetten), lane departure alert en lane trace assist, vermoeidheidsherkenning, pre-collission systeem met fietsers (dag) en voetgangers (dacht en nacht) detectie en road sign assist (RSA). De blind spot monitor (BSM) en rear cross traffic alert (RCTA) krijg je vanaf de first edition (vanaf € 34.995,-). Toyota adverteert ermee dat de genoemde systemen bij de concurrenten niet, of slechts als optie verkrijgbaar zijn.

Zwakke punten

Net als bij de Ford Ranger Raptor die we eerder deze week testten is zijn sterkste punt ook zijn zwakste: Wie mooi wil zijn moet pijn lijden. Als je naar de auto kijkt dan vermoed je het al: het zicht is, vooral naar achter en naar de zijkant, slecht. Dit wordt overigens goeddeels opgevangen door de veiligheidssystemen (bijvoorbeeld door de blind spot monitor). De kleine achterruiten, in combinatie met het privacy glass en de donkere hemelbekleding maakt bovendien dat de auto, in ieder geval achterin, te donker is. Toen ik spullen op de achterbank zocht moest ik de zaklamp van mijn iPhone gebruiken en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Het dringende advies is dan ook om in ieder geval een lichte hemel aan te vinken bij het configureren en het pricacy-glass achterwege te laten.

Ondanks het fijne interieur is er toch een puntje van kritiek ten aanzien van het Toyota Touch Plus multimediascherm. Dat is te hoog geplaatst, waardoor het te veel in je blikveld zit.

Een laatste punt van kritiek overigens is dat je de neus van de C-HR te gemakkelijk kennis laat maken met het asfalt. Bij een drempel van gemiddelde hoogte moet je echt oppassen en dat past niet bij het karakter van de auto.

Conclusie

De Toyoya C-HR is een hele goede en fijn rijdende auto. Het hybride systeem is, zeker in zijn prijsklasse, een juweeltje. Als je wilt kun je de C-HR behoorlijk sportief rijden. Aan opties geen gebrek, zeker in de geteste uitvoering. Hij is niet zonder zijn fouten. Achterin is hij te donker en het zicht schuin naar achteren is slecht. Dat laatste wordt goeddeels ondervangen door een achteruitrijcamera en een blind spot monitor, dus er is mee te leven. Neem wel een variant met de 2-liter hybride motor (vanaf € 34.190,-). Het prijsverschil met de 1.8 is klein (ongeveer € 1.500,- en tijdelijk slechts € 995,-) en het verschil in rijplezier is groot.