Toyota voert sinds kort het credo ‘No more boring cars’. Om dit kracht bij te zetten heeft het Japanse merk meerdere sportieve modellen, waaronder verschillende GR uitvoeringen van reguliere modellen, zoals de Yaris. Uiteraard is daar ook nog de Toyota Supra. Instappen in de sportieve tak kan via Toyota zelf echter met de GR86. De opvolger van de verrassende GT86. Of deze ‘instapper’ toch nog wat te bieden heeft? Lees het in deze rijtest van de Toyota GR86!
| Sterke punten | Zwakke punten |
| + Toegankelijk | – Scherm |
| + Ouderwets | – Middenarmsteun |
| + Gewicht | – Opbergruimte |
Wat is de Toyota GT86?
Toyota kan al decenia bogen op sportieve aspiraties. Met name de nu legendarische AE86 doet bij velen het hart sneller kloppen. Stiekem was dit echter gewoon een Corolla met achterwielaandrijving in een sportief jasje. De GR86 zien als spirituele opvolger, gaat dan ook wat ver. Hiervoor mist de auto simpelweg de praktische inzetbaarheid die de AE86 wel had. Toch is het model een duidelijke voortzetting van de sportieve tradities van het Japanse merk.
Dit komt al samen in de zeer scherpe en sportieve lijnen. Zeker in de rode kleur maakt het de GR86 tot een opvallende verschijning. Ten opzichte van de GT86 vallen direct een paar zaken op. De koplampen zijn minder priemend dan voorheen en doen nu ergens wel wat denken aan die van de Lexus LFA. Aan de achterzijde is de verlichting ook aangepast en zijn door LED-strips nu scherper neergezet. De zijkant van de GR86 is ook een stuk minder ‘clean’. Wat met name komt door de (echte!) luchtgeleiding vanuit de voorwielen die overgaat in een sideskirt. Ander punt wat opvalt: geen dunne ecobandjes meer, maar dikke Michelin Pilot Sport 4 banden.
Onderhuids wijzigde ook het één en ander. Nog steeds is daar een boxerblok, maar in plaats van 2.0 liter is het blok nu 2.4 liter groot. Positief punt is dat het nog steeds een atmosferisch blok is. Dus geen turbo’s, maar juist een hoogtoerig blok met een zeer soepele vermogensopbouw. De spoorbreedte is eveneens vergroot. De bedoeling van Toyota is duidelijk: hier staat geen driftmachine pur sang meer, maar een serieuze sportauto.
Hoe rijdt de Toyota GR86
Het eerste wat opvalt bij het instappen is hoe laag de auto is en hoe diep de sportstoelen zitten. In het dak een kleine uitsparing, om toch nog ruimte te bieden aan een westerse lichaamsbouw. Met mijn 1,85 paste het overigens net. Dus ben je langer? Zeker even kijken of je een goede zit kunt vinden. De stoelen bieden zeer veel steun, ook hoger bij de schouders en de zitting is eveneens prettig lang, zodat ook de onderbenen goed ondersteund worden. Bij het indrukken van de startknop vult motorgeluid de cabine.
Koppeling in, eerste versnelling inleggen, beetje gas, koppeling laten opkomen en rijden maar. De koppeling gaat zwaar, maar kent een zeer duidelijk aangrijppunt. De versnellingspook zelf is kort, met een korte maar duidelijke slag. Sturen gaat eveneens zwaar, maar juist daardoor is er heel veel gevoel in wat de voorwielen doen. Het motorblok zelf kent, door het ontbreken van een turbo, een zeer lineare vermogensopbouw en loopt door tot bijna 8.000 toeren per minuut. Mag ook wel, want duidelijk is dat al het vermogen bovenin te vinden is. Onder de 4.000 toeren gebeurd er niks, terwijl daarboven de motor er aan begint te sleuren. Boven de 6.000 toeren is het pas echt feest en komt alles perfect samen.
Het zeer prettige onderstel draagt hier overigens ook aan bij. Ja het is stug, maar juist daardoor is er weinig tot geen beweging in het koetswerk. Wel merk je dat op mindere wegen diep, in de polder de Toyota GR86 wel eens moeite heeft om de vele hobbels en kuilen glad te strijken Wat erin resulteert dat de achterkant onbedoeld een stapje opzij zet of de achterwielen doorslaan. Over de gehele linie genomen is de Toyota echter zeer precies te plaatsen en echt goed op de (je eigen) limieten te rijden.
Sterke Punten
De GR86 is dan ook een zeer toegankelijke sportauto. 235 Pk en 250 Nm klinken niet veel voor sportauto, maar het is de manier waarop het vermogen vrijkomt dat de Toyota dus zo toegankelijk maakt. Onderin de toeren is er al het scherpe stuurgedrag en het zeer precies kunnen plaatsen van de auto. Zeer geleidelijk is het dat de GR86 hoger in de toeren ook steeds feller wordt. Prettig is ook dat de traction control en het ESP niet abrupt een eind maken aan het feest. Zelfs met alle systemen aan, laten zij een stapje opzij van de achterzijde toe. Gevolg is dus dat de grens zeer beheerst opgezocht kan worden.
Duidelijk is wel dat hoe de feller de GR86 wordt, de concentratie ook hoger moet zijn. Laat remmen, diep insturen van buiten naar binnen naar buiten en weer zo vroeg mogelijk op het gas. Juist dan valt pas op hoeveel grip de GR86 heeft en hoe hard het stiekem allemaal al gaat. Ja, een driftje neerleggen is zeker mogelijk en wie de grens kent ook zeer makkelijk uit te lokken. Toch blijkt uit alles dat Toyota met de GR86 een serieuze sportauto neer wil zetten. Het lage gewicht van net iets meer dan 1200 kilo draagt hier ook zeker aan bij. Bovenal blijft echter dat gevoel van een ‘ouderwetse’ analoge sportauto overeind.
Zwakke punten
Toch zijn er zaken die storend zijn en die hebben dan met name te maken met de praktische kant. De GR86 afschrijven op gebrek aan ruimte zou niet eerlijk zijn en doen we dan ook niet. Zelfs met twee personen een weekend kamperen lukt, blijkt uit onze test. Toch valt tijdens het zonnige weekend op dat het scherm in de zon eigenlijk niet af te lezen is. Daarnaast missen we met name in het interieur wat opbergruimte. Keyless go is leuk, maar waar laat je die sleutel dan? In je broekzak klemt deze namelijk tegen de strakke sportstoelen. In het vakje naast de deur? Eigenlijk de perfecte ruimte voor een flesje drinken. Middenarmsteun? Hier liggen portemonee en telefoon. Want Apple Carplay is niet draadloos en de aansluiting bevindt zich in de armsteun.
Uiteindelijk toch maar naast het flesje drinken gepropt. De middenarmsteun zelf is te openen door middel van een knopje aan de bovenzijde. Punt is alleen dat dit knopje regelmatig geraakt wordt door de elleboog tijdens het schakelen. Arm terugleggen op de steun, resulteert dus in arm terugleggen in het opbergvak. Voor praktisch gemak had de GR86 eigenlijk net iets meer (of slimmere) bergruimte in het interieur kunnen hebben.
Uitrusting
De Toyota is niet per se heel rijk uitgerust. Toch ontbreekt het aan niets. Climatecontrole, cruise control, stoelverwarming en koppeling met de telefoon zijn allemaal mogelijk. Dat de GR86 in de markt gezet wordt als instapmodel is overigens duidelijk in de gebruikte materialen. Ja, de stoelen zijn half leer en half alcantara. Die laatste bekleding komt ook deels terug op de deuren en op de rand boven de tellers. Toch is met name het dashboard en de middenconsole wel erg veel goedkoop aanvoelend plastic. Storend? Niet altijd. De afwerking is keurig op orde en nergens vreemde kieren, naden, rammeltjes of kraakjes. Feit is alleen dat de GR86 in Nederland dus vanaf €66.000 te koop is. Dit is een serieus bedrag, overigens voor een groot deel door de (belachelijke) BPM regeling in Nederland. Feit blijft dat we eigenlijk geen enkele optie gemist hebben, maar dat er dus ook geen overdadig gevoel ontstaat.
Conclusie Toyota GR86
Uiteindelijk ziet Toyota dit zelf als de instapper in het sportieve gamma van het merk. Door de Nederlandse belastingdruk is de GR86 echter behoorlijk aan de prijs. Feit is wel dat er voor dit bedrag dus een echte sportauto voor de deur staat, inclusief 10 jaar garantie! Het vermogen en de 0-100 tijden zorgen er misschien voor dat de gemiddelde GTI eerder weg is bij het stoplicht. Er is namelijk te weinig vermogen om een foutje (zoals te vroeg opschakelen of te laat op het gas) goed te maken of een gaatje dicht te rijden. Gevolg is echter wel dat je als bestuurder haast gedwongen wordt het uiterste uit de GR86 te persen. Wel is de Toyota dusdanig doordacht dat dit dus ook kan! Altijd is er dat vertrouwen om de limiet op te zoeken en juist als je daar bent, merk je dat het eigenlijk nog wel sneller had gekund.
