De traditionele stationwagen heeft het tegenwoordig moeilijk en ook bij Volvo is het gehele gamma getransformeerd in een riante vloot SUV’s. Niet dat de Volvo V60 en V90 het rijk alleen hebben; directe concurrenten zijn er nog steeds. De Mercedes C-klasse, BMW 3 serie en Audi A4 houden ook moedig stand. Maar veel oudgedienden als de Renault Laguna of Ford Mondeo zijn niet meer verkrijgbaar. Dat komt vooral door de eeuwigdurende en stijgende populariteit van de SUV.
Ben je op zoek naar een stationcar in het D-segment, maar heb je iets minder te besteden, dan kom je uit bij de Peugeot 508, nieuwe Volkswagen Passat en de Skoda Octavia. In dit compacte stationwagen landschap is de Volvo V60 een onuitroeibaar en geliefd vertrekpunt. Want als er één merk is dat een lange geschiedenis in het bouwen van stationwagens heeft is het Volvo wel.
De Volvo V60 stamt uit 2018 en dat maakt hem een van de oudste stationwagens op de markt. Dat is zeker niet af te zien aan de Nederlandse verkoopcijfers, want de V60 is na de (vernieuwde) BMW 3 serie Touring nog steeds de best verkochte stationcar van alle hierboven genoemde concurrenten. Een prestatie van formaat.
| Sterktes | Zwaktes |
| + Comfortabel | – Trage automaat |
| + Ergonomie | – Niet sportief ondanks vermogen |
| + Uitstraling | – Infotainment beperkt |
Forse jongen
Wanneer we om de auto heen lopen valt op dat het een forse auto is. De vergelijking met de V90 wordt door omstanders vaak gemaakt. Met een lengte van 4.78 en een wielbasis van 2,87 is het geen kleine jongen. De populariteit van het model hangt onlosmakelijk samen met zijn looks. De klassieke, heldere, Volvo-estate lijnen zijn bij deze generatie terug van weggeweest. De vorige V60 was, net als de eerste generatie V40, wat ronder en boller getekend. Aan het uiterlijk is sinds 2018 niets verandert, en dat is wat ons betreft ook niet nodig. De hoge scherp getekende achterlichten kennen we al van de 850 uit de jaren negentig. Nu met de accenten op de brede ‘heupen’ maakt dat de achterkant staat als een huis. De lange motorkap, met op uiteinden van de neus de Thor-hammer lichtelementen maken dat de auto wat onverzettelijks heeft. Het gehele ontwerp is door gebrek aan drukke lijnen prettig tijdloos. Precies wat past bij Volvo’s reputatie; een lange geschiedenis aan betrouwbare, vierkante familiewagens.
Back to black
Onze testauto heeft het zwarte exterieurpakket: aan de buitenzijde zitten alle stripjes en lijsten riant in de zwarte pianolak. Vanaf de b-stijl zijn alle ruiten voorzien van sinister privacy glas. Zwarte accenten komen terug in de 19-inch velgen, die een stijlvolle combinatie vormen met de effen grijze lak, die dan weer geïnspireerd is op Zweedse kalksteen. Ondanks zijn leeftijd oogst onze V60 in deze configuratie vaak bewonderende blikken van omstanders.
Wanneer we in het interieur plaatsnemen vallen direct de prachtige, leren sportstoelen op. Ze zijn werkelijk op alle manieren te verstellen. Fijn om laag in de auto te kunnen zitten, door de hoge middentunnel voel je je behaaglijk en thuis. De Volvo’s van weleer stonden bekend om de goede stoelen, waar je het met gemak duizenden kilometers op kon volhouden.
Vaak is een auto-interieur een verzameling van noodzakelijke elementen, die logisch bij elkaar zijn geplaatst, heeft een interieurdesigner er een plasje over gedaan en soit. Bij een handjevol automerken zie je dat er ook tijd en aandacht is gegaan naar kleine details. Nu heeft Volvo als Scandinavisch merk dan ook een reputatie hoog te houden als het gaat om design. Net als de heldere exterieurlijnen is het interieur van de Volvo strak en efficiënt ontworpen, maar maakt het pas echt indruk met de details.
Zweeds kristal
Neem de kristallen pookknop, met een gravure van Orrefors; de Zweedse glasblazerij die zich specialiseert in exclusief kristal. Het kristallen pookje ligt altijd goed in de hand bij het overschakelen van rijmodus. Ander detail is het Zweedse vlaggetje dat in de stiknaden van de stoelen is verwerkt. Het fabuleuze, optionele Bowers and Wilkins audiosysteem blaast ons bijna uit de stoelen. Het geluid is ongekend zuiver en kristalhelder. Met 15 luidsprekers, een sub woofer, en de mogelijkheden om je auto te veranderen in een opnamestudio, concertzaal of jazzclub. Mocht je 2.720 euro over hebben voor opties, dan is dit een aanrader van jewelste.
Voor je neus heb je beschikking over een 12 inch infotainmentscherm en in het midden van het dashboard een verticaal, 9 inch touchscreen dat naar huidige formaten niet het allergrootste is. Wel draait het hele systeem op Android, en maakt het gebruik van alle Google integraties. Dat is prettig, want het is snel en zeer gebruiksvriendelijk. De spraakbesturing van de auto loopt vlekkeloos. De graphics van het scherm zijn oke, maar niet meer dan dat. Ook is het menu qua mogelijkheden beperkt. Voor je neus zitten de digitale tellers en zo gewenst Google Maps navigatie. We krijgen weinig informatie te zien over de elektrische prestaties van de auto. Het prima head-up display voorziet je via de voorruit van noodzakelijke informatie, zoals snelheid en veiligheidswaarschuwingen. We draaien de glazen startknop om en gaan rijden.
Hoe rijdt het?
Onze testauto is een T6 Recharge, voorzien van een plug-in hybride met een systeemvermogen van 350 pk en een maximaal koppel van 659 Nm. Een tweeliter viercilinder benzinemotor verzorgt 253 pk van het feest, de elektromotor met een vermogen van 107 kW doet de rest. Beide motoren lopen soepel in elkaar over, overgangen zijn nauwelijks merkbaar. Gekoppeld aan een 8 traps automaat belooft Volvo een verbruik van 1 op 125. Fabrieksopgaves van het verbruik bij een plug-in hybride zijn altijd dubieus, maar dit is wel extreem veelbelovend.
De V60 stuurt licht, heel soms wat vleziger, maar niet perse communicatief. Je hebt wel altijd het gevoel met een flinke auto onderweg te zijn. Met 1964 kilo is het zeker geen lichtgewicht.
Echt lekker door de bocht wil hij niet uit zich zelf gaan. Het gecombineerde vermogen van 350 pk maakt hem wel heel vlot. Een acceleratie van 5.4 seconden naar de 100 hebben we niet gehaald, maar bij het optrekken voel je een fijne duw in je rug, de neus komt dan wat omhoog. De vierwielaandrijving maakt de auto een veilige en stabiele reisgenoot.
Hoekig
Een tegenvaller is de snelheid waarop het vermogen van de auto vrijkomt. De acceleratie verloopt niet geheel smooth. Voordat de motor doet wat je wil duurt dat enkele seconden te lang. Dat kan op de lange termijn gaan ergeren. De Zweed heeft dan wel een bak aan vermogen maar sportief wil de auto nooit echt worden. Daarvoor is hij te zwaar, te ‘hoekig’ in gebruik. Toch is hij ook niet week geveerd, eerder aan de straffe kant. Want deinen in een Volvo deed je vroeger, niet anno ’24.
De V60 is vooral op langere stukken een heel comfortabele reisgenoot. De verschillende rijmodi bestaan uit Hybrid, Pure en Power. De Powermodus geeft wel iets voorrang aan de sportieve rijder door de vering stugger af te stellen en wat sneller en scherper geschakeld. Dat verbloemt het gewicht niet, en het verbruik neemt snel toe.
In de Puremodus, waarbij de elektromotor voorrang krijgt, zorgt voor een gebalanceerdere rijervaring. We noteerden een verbruik van 5.4/ per 100 km. En dan komen we aan bij een bekend nadeel van stekkerauto’s. Wanneer de elektromotor leeg is, en dat gaat vrij rap, dan stijgt het verbruik snel. Bij een lege accu noteren we ineens een verbruik van 7,4 / per 100 km. Zuinig en goedkoop rijden betekent veel opladen. De beloofde elektrische actieradius van 90 km hebben we niet gehaald, we kwamen tot ongeveer 50 kilometer volledig elektrisch, bij een buitentemperatuur van 24 graden.
Sterke punten van de Volvo
De Volvo is zeer comfortabel en legt je, zeker in de versie die wij reden flink in de watten. Een kalme en rustige rijstijl laat de motor tot zijn recht komen, ondanks het flinke vermogen. Het interieur en de details, de perfecte afwerking, de stoelen zitten uitstekend. De ergonomie is dik in orde, alles zit waar je het verwacht. Ja, op deze manier ervaren we dat lekker ouderwetse Volvo gevoel wel.
Want wat is dat gevoel dan precies? Vroeger was je Volvo een betrouwbare kameraad, een echte vriend, wars van moderniteiten, comfortabel, vierkant en ruim van a naar b. Vandaag de dag is Volvo een luxemerk, met strakke ontwerpen en nog steeds een uitstekende reputatie. Met een Volvo voor de deur hoef je niets uit te leggen. Vierkant en wars van moderniteiten behoren tot het verleden, de wensen van Volvoklanten zijn immers ook sterk veranderd.
Ruimtewonder?
De Volvo-station van vroeger was ook perfect geschikt voor studentenverhuizingen, want hij was altijd ruimer dan de concurrentie. Dat is bij de huidige generatie een beetje anders. De bagageruimte is met 529 liter niet gigantisch, maar voldoet. Ter vergelijking, de recent geïntroduceerde Volkswagen Passat plugin-hybride beschikt over 510 liter.
Qua bagageruimte is de V60 dus prima voorzien, en ook achterin de auto is het uitstekend vertoeven. Hoofd en beenruimte zijn in orde. Je kunt de huidige V60 het beste zien als een premium lifestyle station en dat zien we terug in de prijzen, waarover later meer.
Minpunten
Als je een beetje uitzoomt dan is te zien dat het interieur niet meer het modernste is. Het infotainmentscherm is relatief klein, de mogelijkheden zijn beperkt. De pianolak in het interieur is gevoelig voor vette vingers. Dat vinden we allemaal wel overkomelijk, maar de trage automaat vinden we vervelender. Het systeemvermogen van 350 pk komt niet volledig tot zijn recht. Al is het een sensatie om bij een bijna twee ton zware Volvo station in 5.4 seconden 100 km per uur op je teller te zien staan.
Uitrusting en prijs
Vanaf 51.295euro ben je eigenaar van een Volvo V60 T6 plug-in hybride. Standaard heb je dan beschikking over een rits aan veiligheidssystemen, automatische airco, cruise-control, parkeersensoren achter, 18 inch lichtmetaal, Google integraties zoals Assistant en Maps. Onze testauto was o.a. aangekleed met een panorama dak, leren bekleding, adaptieve cruise control, stuurwielverwarming en het geroemde Bowers & Wilkins audiosysteem. Prijs van dit alles? Een dikke 71.000 euro.
Conclusie
Dan komen we uit bij onze conclusie. De insteek van deze rijtest was de zoektocht naar het Volvogevoel. Is de V60 daarin geslaagd? Jazeker, al blijft dat een zeer persoonlijk gegeven. Toch knaagt er iets. De V60 is een zeer comfortabele, fijne reisgenoot, maar verlegt geen grenzen. En 70.000 euro is veel geld, ook voor een D-segmenter. Natuurlijk, de V60 die wij reden is volledig uitgerust en heeft weinig te wensen over. Maar voor dit geld is er veel te koop, zelfs een segment hoger. Het is dan vooral een persoonlijke afweging; ga je op zoek naar een auto met een meer dynamische rijbeleving, die moderner is? Of zweer je eeuwig trouw aan deze Volvo in luxeverpakking? Zoals we al zeiden, met een Volvo stationwagen voor de deur hoef je nooit iets uit te leggen.
